პირველად მხოლოდ მზერა გაჩუქე... მახსოვს, იჩუქე დაუფიქრებლად,დასაბრუნებლად ვერ გაიმეტე, გაქრი და...ურცხვად დამრჩი ფიქრებად...მერე მოხვედი... მოხვედი სიტყვად, წვიმად მოხვედი, როცა მწყუროდა,როცა მციოდა, მოხვედი სითბოდ, ღიმილად – როცა სევდა მსტუმრობდა,მარტოობისას მოხვედი კაცად, გაჭირვებისას – ერთგულ მეგობრად, გამარჯვებისას მოხვედი მარცხად, ცხოვრება წამში მიქციე ბოდვად და ამ ბოდვაში მოხვედი სიზმრად, სიზმრად, რომლითაც ძილი იწყება, რომელშიც თავს გრძნობ დაცულად, მშვიდად და აღარ გინდა გამოღვიძება...მაგრამ ყველაზე გრძელი სიზმარი, როგორც ამბობენ, ათი წამია და იმ ათ წამში რაც შენ მითხარი, მოვისმინე და – არ მინანია...დავიწყე დროის ნულიდან ათვლა და უყოყმანოდ გაჩუქე გული,ყველანაირი: დაცლილი, სავსე, ხან მშვ
შვილს.......
ჩემო პატარავ,
დე,ასე იმიტომ მოგმართავ,რომ რაც უნდა დრო გავიდეს შენ სულ პატარა იქნები ჩემთვის..მე სულ გულისფანცქალით დაგელოდები როდის შემოაღებ კარებს და დამიძახებ --დედი,მოვედი....
სულ მენატრები და სულ ვფრიაქობ,მაშინაც კი როცა მოკლე მანძილზე და მოკლე დროით მეგულები...სულ ფანჯარიდან ვიყურები და გეძახი...მინდა,რომ ჩემს თვალწინ იყო...გხედავდე და შენს ყველა ქმედებას ვხედავდე...
ხშირად გეუბნები,რომ როცა შენ ცუდად სუნთქავ მე საერთოდ ვერ ვსუნთქავ და როცა იღიმი ბედნიერი ვარ....შენ ეს იცი....იცი,რომ ყოველ ღამე ვიღვიძებ რათა მძინარს დაგიკოცნო თმები და შენი ხელების სურნელი ვიყნოსო...დილით კი შებლზე გადებ ხელებს...შინიდან წასულს ფიქრით მოგყვები და პირჯვარს გსახავ თვალებით....
...დე,შენ იცი
...ჭკვიანი მამაკაცი არ ფიქრობს ვინ იყო შენს ცხოვრებაში მის გამოჩენამდე. ის გააკეთებს ისე, რომ მის მერე აღარ იყოს არავინ და აღარასოდეს გაგახსენსეს წარსული.