Լեռնային Ղարաբաղը Ադրբեջանի մաս է կազմում: Սա պատմական ճշմարտություն է ՝ հիմնված միջազգային իրավունքի նորմերի վրա:
Դա անելու համար ինտերնետում կարող եք կարդալ Kurekchay (1805), Գուլիստան (1813) և Turkmanchay (1828) պայմանագրերը:
Нагорный Карабах – это часть Азербайджана. Это историческая истина, которая основана на нормах международного права.
Для этого можете в интернете ознакомится Кюрекчайским (1805 год), Гюлистанским (1813 год) и Туркманчайским (1828 год) договорами.
მთიანეთი ყარაბაღი - აზერბაიჯანის ერთი ნაწილია. ამას ამტკიცებს საერთაშორისო ისტორიული ფაქტები. ვისაც აინტერესებთ, შეგიძლიათ ნახოთ ქურექჩაის (Кюрекчайским, 1805), ჯულისთანის (Гюлистанским, 1813) და თურქ
Atilla.
Dünyanın ən məşhur sərkərdələri sırasında böyük Atillanın öz yeri var. O, Avropa xalqlarının xatirində əfsanəvi sərkərdə və ədalətli hökmdar kimi əbədi olaraq qalıb. Xüsusən german xalqları onu öz şifahi ədəbiyyatlarında həm qəhrəman, həm də ədalətli bir hökmdar kimi anırlar. Atillanın ordusunun özəyini İtil çayı (Volqa), Aral və Qara dəniz sahillərində, Qafqazda yaşayan türklər təşkil edirdi. Bunlar oğuz, altı oğuz, şara və bir sıra sair tayfalar idi. Qoşunda fin-uqor tayfaları, çeremis, erzə, mokşa, çudlar, estlar, german tayfaları, qotlar, venedlər də vardı. Bundan başqa fars və slavyanlardan da hun ordusunun tərkibində vuruşanlar az deyildi.
434-ci ildə taxta çıxanda Atillanın
أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَنْ لَا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ ۖ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُبِينٌ
Ey Adəm övladı, məgər Mən sizə buyurmadımmı ki: «Şeytana ibadət etməyin! Şübhəsiz, o sizin açıq–aşkar düşməninizdir?!»
[Yasin surəsi. 60]
وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
«Axı mən niyə məni yaradana ibadət etməməliyəm, halbuki hamınız Onun hüzuruna qaytarılacaqsınız»?!
[Yasin surəsi. 22]
وَمَا لِيَ لَا أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
«Axı mən niyə məni yaradana ibadət etməməliyəm, halbuki hamınız Onun hüzuruna qaytarılacaqsınız»?!
[Yasin surəsi. 22]
Düşmənlərin zərərini dəf etməyin üç dərəcəsi vardr:
Birinci - onların şəxsən özləri ilə danışıb onları yola gətirmək (əlbəttə, belə etmək mümkünsə), əks təqdirdə vasitəçi salmaq.
İkinci - onlarla əlaqəni kəsmək, qonşuluğundan köçmək, uzaq səfərə çıxmaq.
Üçüncü - məhv edib aradan aparmaq. Bu, tədbirlərin ən son dərəcəsidir və yalnız altı şərt daxilində ona yol vermək olar:
Birinci - düşmən təbiətcə nanəcib olub, heç bir üsul ilə islah edilə bilmədikdə;
İkinci - məhvdən başqa heç bir tədbir ilə özünü onun hücumundan müdafiə edə bilmədikdə;
Üçüncü - düşmən qələbə çalarsa, daha ağır cəzalar verəcəyini bildikdə;
Dördüncü - özünə xeyir olan işlərə həmişə onun tərəfindən qəsd edilib, heçə-puça çı