Ayol
Yigitlar maktubin bitganda qondan
Kelinlar firoqdan chekkanda yohu,
Uning ham panohi qaytmadi jangdan,
O'n to'qqiz yoshida beva qoldi u.
Sevgidan yetimu umrdan yarim
Qurigan ko'ksida yolg'iz belanchak.
Abadiy firoqni hayhot, do'stlarim
Abadiy visol deb bildi kelinchak.
Qaqragan lablarda olovli nafas,
Kechalar kechmishin ayladi ko'mir.
Parishon sochlari yor ko'ksi emas,
Muzdayin bolishda qoldi bir umr.
Yillar ham o'tdilar,hamon u yolg'iz
Mung'ayib termular botguvchi kunga
Ey nomard tabiat,bormi senda his,
Qaytadan baxt bersang bo'lmasmi unga.
Nahot ishq qismati buncha berahm,
Bunchalar buyuksan vafo shevasi
Sengadur hurmatim,senga sharafim,
Qahramon jangchin
Ayol
Yigitlar maktubin bitganda qondan
Kelinlar firoqdan chekkanda yohu,
Uning ham panohi qaytmadi jangdan,
O'n to'qqiz yoshida beva qoldi u.
Sevgidan yetimu umrdan yarim
Qurigan ko'ksida yolg'iz belanchak.
Abadiy firoqni hayhot, do'stlarim
Abadiy visol deb bildi kelinchak.
Qaqragan lablarda olovli nafas,
Kechalar kechmishin ayladi ko'mir.
Parishon sochlari yor ko'ksi emas,
Muzdayin bolishda qoldi bir umr.
Yillar ham o'tdilar,hamon u yolg'iz
Mung'ayib termular botguvchi kunga
Ey nomard tabiat,bormi senda his,
Qaytadan baxt bersang bo'lmasmi unga.
Nahot ishq qismati buncha berahm,
Bunchalar buyuksan vafo shevasi
Sengadur hurmatim,senga sharafim,
Qahramon jangchin
***Farzand mehri yohu ishonuvchan bolakay***
(o'qing afsuslanmisiz)
–Dada, oyim nimaga uyg‘onmayaptilar? Jajji bolakayning savoli shundoq ham siqilib turgan dadasining yuragini ezdi. O‘g‘lini tizzasiga o‘tqazdi-da, peshonasidan o‘pdi.
–”O‘g‘lim oying, rosa charchagan. Endi bir-necha kun uxlab, yaxshilab dam olishi kerak”
Bolakay indamadi. Besh yoshli bolakay onasining og‘ir kasalligini ancha oldin fahmlagandi. Shifoxonaga dadasi ko‘rishga olib borganida, oyisi uni quchib rosa yig‘lagandi. Dadasi oying tuzalib ketadi, keyin shifoxonadan javob berishadi degandi. Oyisi uyga qaytganida, bola "oyim tuzalibdilar”, deya rosa sevingandi.
O‘y-hayollari o‘zidek sof murg‘ak bola oyisiga bosh