Ժամանակի հետ սովորում ես,որ նրանք, ովքեր ամենից բարձր են գոռում«թքած ունեմ»,գիշերները կրծում են սեփական վերմակը:
Ժամանակի հետ սովորում ես բացատրություններ չպահանջել ու չտալ,հասկանում ես,որ մարդիկ վարվում են այդպես,որորվհետև այդպես են ուզում:
Ժամանակի հետ սովորում ես հաշտվել կորուստներիդ հետ,սովորում ես դաղել ու ժպտալ,իբր ոչինչ էլ չի եղել....
Ժամանակի հետ սովորում ես հրաժեշտ տալ՝ առանց ավելորդ սենտիմենտալության.
-Որոշել եմ գնալ...
-Որոշել ես՝գնա...Ու անցանք առաջ:
Ժամանակի հետ հասկանում ես,որ բառերն արժեք չունեն,որովհետև արժեզրկողներից մեկն էլ դու ես....որովհետև ոչինչ հարատև չէ.ու ամենասուտը երբեքն է ու միշտը...
Ժամանակի հետ հասկանում ես,որ նրանք, ովքեր գնացել են մի օր սարսափելիորեն ուզելու են