- Ո՞րն է, բաբո, մեր հայրենիք:
- Էն, որ ունի Լֆիկ, Uաշիկ,
Էն, որ ունի կարմիր առնետ`
Որ չի իջնի թագից հավետ.
Էն, որ ունի մի ղումարբազ`
Ձեռի տակին և նավթ, և գազ,
Էն, որ ունի Գալուստ ու մուկ,
Որ կրծում են բյուջեն ծածուկ:
Էն, որ տեսքով իր Շուշանի`
ԱԺ-ում քնած ու գեղանի`
Անմեղ հարսի կնմանի:
Էն, որ ունի լույս հավիտյան`
Քան արեգակ` մի Աշոծյան,
Ամեն ինչից տեղյակ, գիտակ,
Գլուխը՝ վեր, մեջը՝ դատարկ:
Էն, որ ունի փողոցն ի վար
Ուրախ քայլող ամբոխ մթար,
Գլխին «փրկիչ» ու մարդակեր`
Լուռ կ'աղոթեն երկինքն ի վեր:
Էն, որ ունի Սեյրան, Մանվել,
Եվ դեռ նման գեներալներ,
Թալանբաշի զորավարներ...
Էն, որ Մռով ու Արագած`
Արտերու մեջ` տխուր կանգնած`
Ձեռ կզարնեն գինով թասին
Ու կձայնեն մեր Մասիսին,
Թե` «Հե՜յ, բաբո, ինչ սրանք կ