Islom nuri

Men safarga ketyapman. Meni ruhsatimsiz darvoza hatlab bir qadam ham köchaga chiqma. Ayol: höp böladi. Ayol erini könglini hotirjam qilib qilib safarga jönatdi. Oradan 2 kun ötgach darvoza taqilladi. Kimu? Söradi ayol. Men otangni döstiman qizim otang betob ekan. Shuni aytgani kelgandim qizim. Ayol: otamga shifo tilayman. Erim safarga ketgan edilar kelsinlar keyin boraman. 2 soat ötar ötmas yana darvoza taqilladi. Kimu? Söradi ayol. Men ukangizman. Otam og'irlashib qoldi. Sizni körgisi kelyapdi ekan. Faqat sizni sörayapdi opa. Ayol: ukajon otamga shifo tilayman. Pochchang safarga ketganlar kesinlar boraman. Ukasi bu sözlarni eshitib orqasiga qaytdi. 2kun ötib darvoza

Бугунги воқеълик Қанчалик ачинарли бўлмасин, биз хоҳлаймизми ёки йўқми, мана минг йиллар ўтдики, биз ҳалигача мажусийларнинг ҳеч бир аҳамиятга эга бўлмаган одам-“худо” ҳисобланмиш Митранинг туғилган кунини нишонлаб юрибмиз. Фарзандларларимиз қалбига ярим афсонавий кароматгўй Николайга (Санта-Клаус) кераксиз муҳаббатни пайванд қилдирмоқдамиз. Улар эса, унга ўз орзулари, истаклари ва илтимослари билан мурожаат қилишмоқда. Оммавий ичкилик “худо”си Вакха шарафига айш-ишрат қиляпмиз. Арчалар атрофида эса диний-маросим мазмунидаги рақслар ва фусункор юришлар қилиш учун катта ўрмон майдонларини саҳрога айлантирмоқдамиз, балки ҳали ҳам уч юз йил олдин ўтиб кетган подшоҳ фармонига кўр-кўрона амал

Ё Раб, Сани топарманму? Туним бирла куним бир хил, гуноҳлар хўб, Кўзим шундоқ жаҳонамда ёпарманму? Дунё-дунё сархилларни изладим кўп, Энди излаб, ё Раб, Сани топарманму? Атроф: “Одам бўларсанми?”, дебон боқди, Шайтон насли чаккамга гул, безак тақди. Кўзларимдан сел-сел бўлиб қонлар оқди, Энди излаб, ё Раб, Сани топарманму? Вужудим тик, вале қалбда пайдо яра, Ул жароҳат қилар тинмай хўб масҳара. Дунё топдим, этагимда инграр, қара. Энди излаб, ё Раб, Сани топарманму? Излаяпман, Ҳақ, тинглагил мендай ғариб, Мендай гумроҳ одамнинг минг фироғини. Биродарлар, менга боқманг шубҳаланиб, Яссавийдан тингланг энди буёғини: “Бешдан ўнга кирдим эрса ёшман дедим, Йигирмада тахт устида султон бўлдим.

Бўлмагин Исломга дўст бўлдинг, куфрга душман, Муқаддас йўлингга ҳариф бўлмагин. Вужудинг оловда эриб кетса ҳам, Иймонинг қатида заиф бўлмагин. Гуноҳлар урчиган кундузги кунлар, Шаҳват фарёдидан қораймиш тунлар, Дўзахга бўлмайин десанг ўтинлар, Кўзи қонга тўлган шаҳиф бўлмагин. Гўзаллар ўтарлар кўзни ўйнатиб, Шайтоний оҳангда қалбинг куйлатиб, Сен шунда уларни ғамгин ўйлатиб, Латиф шаҳватларга латиф бўлмагин. Умрингга ўрнашсин энг олий туйғу, Фақат Ислом бўлсин сен учун қайғу. Фақирлар пойида бошинг садқа-ю, Султонлар наздида шариф бўлмагин. Покиза маслагинг чекканда фарёд, Тополмай қоласан тузук бир нажот. Бир пулга чақилмас юртда эътиқод, Куфр аҳли учун назиф бўлмагин. Дунё арзимайди

Худога ҳаммасин айтиб бераман Дунёда яшашга қўймасангиз гар, Шу сизга буюрсин, қайтиб бераман. Аммо аримагай кўнглимдан кадар, Худога ҳаммасин айтиб бераман. Фитратда туғилдим, вале тарбия Мудҳиш бир ҳолатга солди-ку соя, Соф таълим нелигин билмадим, дея, Худога ҳаммасин айтиб бераман. Ёшликда ғам нима билмай юргандим, Боғчани энг олий даргоҳ билгандим, Калима ўрнига қўшиқ ўргандим, Худога ҳаммасин айтиб бераман. Қувнаб йўл тушганда мактабим томон, Жамий илмларга изладим имкон, Аммо нималигин билмадим иймон, Худога ҳаммасин айтиб бераман. Сўнг олий билим юрт ўзига чорлар, Муҳаббат аталмиш гўзал баҳорлар, Устозларим диндан этган безорлар, Худога ҳаммасин айтиб бераман. Аллоҳга ҳамд бўлс

Дин учун шу бугун нима қилдингиз? Умрингиз чанг тўзиб кетмоқда завол, Сиз ўзи дунёга нега келдингиз? Чойхонадан чиқинг, сизга бир савол: Дин учун шу бугун нима қилдингиз? Палов, манти, шўрва, сўнгига норин, Тор ичак сиғдирди не бўлса борин, Ёдингизда турди кун бўйи қорин, Дин учун шу бугун нима қилдингиз? Ҳар хил режалардан олиб иқтибос, Оддий бир саволдан бўласиз ҳалос, Эртани гапирмай туринг, илтимос! Дин учун шу бугун нима қилдингиз? Қалб Ислом дардида тўлғоқ билмайди, Амалга шамолдек учиб-елмайди, Музлатгич тўлмаса, уйқу келмайди, Дин учун шу бугун нима қилдингиз? Жужуқлар ташвиши айлабон тобеъ, Бозорлар санғибон излайсиз толе, Аёлингиз кўнглин олдингиз, вале Дин учун шу бугун нима

To’kilar badandan jumla gunoh, Namoz dеya abdastaga qo’l urgan zamon. Ikki malak ikki yoningda turar Sеn bomdod namoz o’qigan zamon. Yana ibodatda sеn bo’lgin doim, Har IBODAT qilgay IYMONni butun. Haq Alloh qulim dеsa, Rasul ummatim, Sеn pеshin namoz o’qigan zamon. Ko’kdan tushar saf-saf maloikalar, Maloikalarga mushtoq turar falak. Qabul bo’lur barcha tilaklar, Sеn asr namozini o’qigan zamon. Jannat bog’larini Haq O’zi bеzar, Shod bo’lib mo’minlar anda kеzar. Karim sifatida savoblar yozar, Sеn shom namozini o’qigan zamon. Bu namoz mo’minga otkim Buroqiy, Haq taolo yaqin etar yoshrog’ing. Jannatlar aro qilgay sеning turmog’ing, Sеn xufton namozin o’qigan zamon. Ajal yosti

Aroq ichmang endi,qo'ying dadajon, qarang kech kirmoqda-shafaq bo'lib qon. Umringizning kunduzi o'tib bo'ldiku, sizni o'ylab og'rir-tanamda bu jon. Sizga umr tilab,o'tmoqda kunim, siz esa bekorga sovurmang uni, Joynamozni olib,to'shang gilamga, imomlikka o'ting-aziz onamga. Bu dunyodan ajib dunyo borligin, axir o'zingizku menga o'rgatgan, oqsab yiqilganda ko'nglim ko'tarib- xar doim eng tekis yo'lni ko'rsatgan. Aroq ichmang endi qo'ying dadajon. oxiringiz o'ylab yig'lar tanda jon !!!