Марде зери дарахт нишаста буд ва ба шохаҳои он тамошо мекард.

Чун чаҳормағзро дар шохаҳо овехта дид бо худ гуфт:Чаро Худованд дар ин дарахти калон меваҳои кучаки хурдро офарида ва дар буттаи хурд
тарбузро, ки чунон меваи бузург
аст, офаридааст? Лоиқи ин дарахти
бузург ин аст, ки мисли тарбуз
мева дошта бошад. Чун ин калимаро
гуфт, ногаҳон чаҳормағзе аз шохааш ҷудо шуда бар сари у афтод. Он шахс
чун ин ҳолатро мушоҳида кард ва ба
саҷда фуру рафту шукри беандоза
намуду гуфт: Худоё, хуб кардаӣ, ки
дар ин дарахт меваи хурд офаридаӣ, вагарна сарам аз меваи бузург шикаста шуда буд. Пас ҳар чи, ки Худованд медонад мо намедонем,
дар ҳар чизе ҳикмати Худованд
аст.....(?)