Шохониён

Аллоҳумма бика асбаҳнова бика амсайно ва бика наҳйо ва бика намуту ва илайкан-нушуру.4. Худовандо, бо ту ба субҳ расидем ва бо ту ба бегоҳ расидем ва баҳри ту мезием ва баҳри ту мемирем ва бозофариниши мо ба сӯи туст.5. Аллоҳумма анта раббӣ, ло илоҳа илло анта халақтанӣ ва ана ъабдука ва ана ъало ъаҳдика ва ваъдика мастатаъту, аъузу бика мин шарри мо санаъту, абу’у лака биниъматика ъалайя ва абу’у бизанбӣ, фағфир лӣ фаиннаҳу ло яғфируз-зунуба илло анта.5. Худовандо! Ту Парвардигори манӣ, ҷуз ту эзиде шоистаи парастиш нест ва маро ту офаридаӣ ва ман бандаи туям ва ман ҳар қадаре ки тавонам бар паймони ту ва ваъдаи туям. Азбадии ончи ки сохтаам ба ту паноҳ мебарам. Бар он неъматҳоят, ки бар ма

Бисмиллоҳир-раҳмонир-раҳимҚул ҳуваллоҳу аҳад. Аллоҳус-самад. Лам ялид ва лам йулад. Ва лам якун лаҳу куфуван аҳад.2. Ба номи Аллоҳи бахшояндаи меҳрубон. Бигӯ, ӯ Аллоҳи ягона аст )ва ҷуз ӯ касешоистаи парастиш набувад ва ӯ яктост ва ҳамтову шарику анбозу ҳампояву ҳамдасту ҳамдаму баробару вазир надорад(. Аллоҳи бениёз аст)ва ҳамагон ҳамеша ба ӯ ниёзманду ва ӯ ба касе ва чизе ниёз надорад(. Касеро назода ва аз касе назода аст)ва зану фарзанду падару модар надорад ва навпайдо нест, балки ӯ куҳану қадим аст(. Ва ҳеҷ яке ӯро ҳамто нест)ва чизе монанди ӯ нест ва ӯ ҳамнавъу анбозу шарик надорад(.Сураи ФАЛАҚ.Бисмиллоҳир-раҳмонир-раҳим.Қул аъузу бираббил-фалақ. Мин шарри мо халақ. Ва мин шарри ғосиқи

АЗКОРИ БОМДОДУ БЕГОҲБа номи Худованди бахшояндаи меҳрубон. Бисмиллоҳи ва-л-ҳамду лиллоҳи ва-с-салоту ва-с-салому ъало Расуллиллоҳ.Нахуст аз ҳама ин ки Пайғамбари гиромӣ )дуруду паёми Аллоҳ бар ӯ бод( ва ёрони покизаи ӯ ва ҳама мардумони порсову накӯкор бар гуфтани ин зикрҳои бомдоду бегоҳ мудовамат кардаанду онҳоро тарк нанамудаанд ва ҳар ки роҳи ростини онҳоро паймояд бояд,ки ин зикрҳоро пайваста дар вақташон бигӯяд ва аз савобҳои бешумори онҳо баҳраманд гардад.Азкори бомдоду бегоҳ вақти муайян доранд ва донишмандон дар бораи муайян кардани вақти бомдоду бегоҳӣ ва оғозу поён расидани онҳо ихтилоф намудаанд. Бархе бар инанд, ки бомдод бо дамидани субҳ оғоз мегардаду бо тулӯи хуршед поён меёб

Фазилати рафтан ба сӯи масҷид Бародари гироми! Агар бидони, вақтоки ба масҷид намерави, чи фазиалтеро аз даст медиҳи, аз таассуф ва ҳасрат ангушт бар даҳон мегири. Касе барои ёди Худо бар хонаи Ӯ меравад, бубин чи меваҳои тозае аз он бармечинад. Манзилгоҳҳои биҳишти насибаш мегардад Агар ба ту бигуянд, ки ҳаргоҳ ба фалонҷо бираси ҷойзаи дуняви насибат мегардад, агарчи дур ҳам бошад ба сӯи онҷо мешитоби ва талоши бисёре мекуни то ба онҷо бираси. Худатро ба заҳмат меандози бар нотавониат ғалаба мекуни... ва ҳамчун муборизе, ки ба майдони ҷанг мешитобад. Басуй онҷо шитоб мекуни, ҳоло ки рафтани ту ба масҷид осонтар ва аҷру савобаш бузургтар ва фаровонтар аст, пас чи кор мекуни? Пас беҳтар

“Эй қавми мо сухани даъват кунанда басуи Худоро қабул кунед, ба ӯ имон биёваред то Худо барои шумо баъзе гуноҳони шуморо бибахшад ва шуморо аз азоби дарднок паноҳ диҳад, ва ҳар ки гуфтаи даъват кунандаро қабул накунад, пас дар замин оҷиз кунанда нест ва уро ҷуз Худо дӯстоне нест, он ҷамоъат дар гумроҳии зоҳиранд”. Сураи Аҳқоф 31,32 Бародари гироми! Садояшро иҷобат кун ва ҳавасро пушти сар бигузор ва ба сӯи Парвардигорат баргард. Сафои дилҳо дар рӯй овардан ва обод кардан аст, ва ҳеч синае дар нишасти масҷид танг намешавад. Ҳеч к а с е д а р о н м а л о л в а д и л о з у р д а намешавад, гулистони масҷид ба нури ҳидояти дурахшон аст ва ҳар бандаи яктопарастро шомили раҳмати х

Бародари гироми! Эй бандаи Худо, ки масҷидро пушти сар кардаи... ва ҳаргоҳ, ки азонро мешунави рӯй мегардони ва таваҷҷуҳ намедиҳи... ва нидои азонро танҳо барои пандгирандагон медони!! Масҷид муштоқт туст ва орзуи ҳузури туро дорад то ободаш куни... то мояи хайри худ гарди... ҳамчунон туро панҷ маротиба дар як рӯз даъват мекунад, бо садои хайр ва баракат... то шояд даъваташро иҷобат куни... ва хилваташро бо ҳузури некат обод сози. Худованд мефармояд: