halovatimiz yo'qoldi.
Qulayliklar ortdi,ammo vaqtimiz
kamaydi.
Dorilar ko'paydi,kasalliklar kamaydi.
Kech yotib,saharda charchoq bilan
uyg'onamiz.
Kam kitob o'qiymiz,ko'p televizor
ko'ramiz.
Ko'p gapiramiz-u,kam etibor beramiz.
Pul topishni o'rgandik,sarfni eplolmadik.
Oyga uchib qaytishni bilamiz,
Lekin qo'shnimiz holidan xabar olish
uchun ikki qadam bosmaymiz.
Fazoda nima bo'layotganini bilamiz,
lek ichki kechinmalarimizdan
bexabarmiz..
Havoni tozalaymiz,lekin ruhlarimiz kir.
Rejalar tuzamiz,natejalar ko'rinmaydi.
Shoshilishni o'rgandik,sabrni esa yoddan
chiqardik.
Tanishlarimiz ko'p,DO'STLARIMIZ kam.
Yutuqlarimiz ko'p,qo'vonchlarimiz kam.
Ko'p narsani bilamiz,amalimiz kam.
Doimo labimizda kulgu,lek ko'z yoshimiz
kam.
Va nihoyat:umrga yillar qo'shdik,ammo
bu yillarga hayot baxsh qilolmadik.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев