Bolum 5.
Murad gozlerimin icine qeder baxib sanki mende
nese axtarirmis kimi diqqetle suzurdu. Her an
meni taniya biler deye qorxu canimi sarmisdi.
Halbuki onun meni tanimamasi ucun uzumde ne
qeder deyisiklikler etmisem. O mende nelerse
axtararken men uzumu onun ellerinden
qurtarmaq ucun can atirdim.
“gozlerin, dodaqlarin mene ele tanis gelir ki”
ellerini uzumde gezdirerken men bu anin
heyecanini yasayirdim. sonda ozumu guc belayla
toplayib ellerinden qurtuldum. Arxami ona
cevirib elimle eluzyuyanin qiragindan yapisdim.
“insan insane benzer. Yeqin meni kimese
benzedirsen”. Dediyim sozleri gozlemirmis kimi
teeccub dolu sesle qolumdan tutub meni ozune
teref cevirdi.
“bu qeder oxsatmaq olmaz axi”. Ne deyeceyimi,
ne behane uyduracagimi bilmirdim. Bir an evvel
oradan uzaqlasmasaydim yeqin ki her sey
ortaya cixacaqdi.
Sadece gulumseye bildim. Sonra derhal
tuvaletden cixdim. Kolidorda gederken bir
terefden ickinin tesiri bir terefden Muradla
yasadigim anlar bedenimdeki tarazligi
pozmusdu. Gozlerrim dumanlasirdi. Ozumu
Marluka yetirib eve getmek istediyimi dedim.
Ona meni niye orda tek qoydun sualini ise bir
muddetlik texire saldim.
Eve catan kimi iceri girib otagima getmek
isteyirdim. Marluksa arxamdan oz qinayan
cumleleriyle basimi daha cox agradirdi.
“evvel axir ozunu ele vereceksen Viki. Bunun
sonu olacaq ya yox? Ne vaxta qeder bele
mesuliyyetsizce davranacaqsan?”cox kecmeden
oz rahatligi ile gozlerimi yavas yavas baglayirdi.
Seherin acilmasini aydinlanan havadan basa
dusmusdum. Ve bununla beraber isyanimda
artmisdi. Indi niye daha cox geceleri sevdiyimi
anlamisdim. Cunku insan yuxudaykan
dusuneceyi bir derd olmur. Yorgani basima cekib
yeniden yuxuya getmek istesemde iceri giren
Marluk ve onun gur sesi bu isteyimin qarsisini
aldi.
“belke yatmaqdan el cekib durub biraz Ayazla
maraqlanasan. Narahat olma yatmagin indiyene
qeder hec kime xeyri olmayib sene de olmayacaq.
Emin ol”
Ayaz dediyi an gozlerimi acmisdim. Oz
derdlerimden ve bitmeyen intiqam planlarimin
ucbatindan oglumu tamamile unutmusdum.
Yorgani ustumden atib yataqda dikeldim.
Yorgun goz qapaqlarimin altindan Marluka baxib
“men ne vaxt ozume gelecem?”dedim.
Yalanci gulumsemesini uzune yayib mene teref
biraz yaxinlasdi.
“bu menasiz intiqam planindan el cekdiyin vaxt”
“demeli hec vaxt”. Yatagimdan qalxib esnedim ve
penceremin yanina gelib perdeni cekdim.
“Viki sen meni oldureceksen. Dunen olanlar sene
ar olmadi? Sen ancaq ozune ziyan vurursan
bunu hele de basa dusmemisen?”
Marlukun dediyi sozleri basa dusurdum. Amma
bu intiqam planindan esla vazgece bilmezdim.
Ne de olsa 2 il komada qalib qalan 5 ilini de
ozune gele bilmekcun cabalayan bir qiz
sevdiyinden onu niye axtarmadigini sorusmaga
haqqi catir.
“marluk bunu etmeyeceyimi bilirsen. Dunen eger
sen yanimda olsaydin Muradla o anlari yasamaq
mecburiyyetinde qalmayacaqdim.”
“men eslinde senin arxanca gelirdim. Murad
birden qabagimi kesib sen burda qal men
gedecem dedi ve menim bir soz demeye haqqim
olmadan getdi”
Gozlerimi berelderek Marlukun dediyi sozlere
qulaq asirdim. Gozlerimi yumub derinden nefes
aldim ve Marluka baxib “Murad neylemek isteyir
hec bas acmiram”dedim.
“mence o seni taniyib amma sene oyun oynayir”
bu fikir menimde aglima batmisdi. Belke de
eslinde mene oyun oynayan odur. Gulumsedim ve
“zamanla her seyi oyreneceyik”dedim. Marluk bu
sozlerime heyret dolu baxislarla baxib basini iki
yana salladi.
Marluk otaqdan cixandan sora icim sixilmaga
baslamisdi. Colde qeseng hava vardi. Menim bele
havalardan cox xosum gelirdi. Narin narin yagan
yagis. Xefif esinti. Tam da menlik hava. Bu
havalarda hemise sakit yerlere gedib biraz
qacardim.
Ayaga qalxib uzerimi deyisdirdim ve kapshonkali
sportivni geyindim. Telefonumla qulaqcigimida
yanima alib evden cixdim. Cox kecmeden
sakitliyin hokm surduyu bir yer tapdim. Daha
cox agacligin oldugu bit yer idi. Qulaqcigimi taxib
qacmaga basladim. Yagisin uzume vurdugu
damlalar meni fikirlerimden uzaqlasdirirdi.
Bir muddet qacdiqdan sonra nefesimi
tenzimlemek ucun dayandim ve ellerimi dizimi
qoyub derinden nefes almaga basladim.
“aaa sen. Sen bu tereflerde qalirsan beyem?”
qulagimin dibinde cir sesi olan b uses mene tanis
gelirdi. Elbette bu Nermin idi. Basimi saga
cevirib gulumsedim. Goresen meni taniyar?
“salam” sesimin alcaqligindan ozum bele gucle
esitmisdim.
Ellerini beline qoyub mene teref eyildi.
“sen nisanda o gizli olan qizsan? Men senin
uzunu bir ara tuvalete gedib maskani
cixardiginda gordum”
Bir terefden meni tanimamaginin sevincini
yasasamda bir terefden menim uzumu gormesi
kefimi pozmusdu.
“ne oldu? Kefin pozuldu ele bil?” bir qasini
qaldiraraq verdiyi suala gulumsedim
“ahh yoox. Sadece seni gorduyume
teeccublendim. Sen nisanda bize yer gosteren
qizsanda he?” ozumu yad bir insan kimi
aparmaq heqiqeten cetin. Hele qarsinizdaki
sizing nece illik dostunuzdursa bu is daha da
cetinlesir.
O da menim bu saxta gulusume aldanib
gulumsedi. Onun bele gulumsemesiycun o qeder
darixmisdim ki.
“hee menem. Bu aralar bura tez tez gelirem.
Qacmaq mene yaxsi gelir”
Bilirem. Men onunla usaqken bele sakit yerlere
tez tez gederdim. Bir birimizle yarisardiq.
Amma indi ise..
Gucle gulumsemeye calisib yan terefde olan
skamekaya oturdum. O da menim yanima
oturdu.
“seni gormek xosdu”. Nerminin sanki deyeceyi
cox sey varmis kimi meni qeribe suzurdu. Onu
yaxsi taniyirdim. Deyeceyi nelerse vardi.
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 11