Предыдущая публикация
Сёлета споўнілася 64 гады з дня трагічнай страты Фары Вітаўта.
З моманту знішчэння храма ў 1961 годзе адносіны гродзенскіх уладаў да яго неаднаразова змяняліся, адлюстроўваючы складаны шлях ушанавання памяці пра адзін з сімвалаў Гродна.
02:05
Следующая публикация
Комментарии 3
Праз некалькі месяцаў пасля знішчэння Фары Вітаўта ў Гродне выбухнуў скандал, звязаны з фінансамі. 15 лютага 1962 года выканаўчы камітэт Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных прыняў пастанову № 110 аб выяўленні "няправільнага расходавання сродкаў", прызначаных для зносу касцёла.
Хоць вайскоўцы часткі № 51171, якія дапамагалі ў падрыхтоўцы выбуху, не патрабавалі аплаты, кіраўніцтва горада вырашыла аддзячыць іх каштоўнымі падарункамі. Для гэтага былі складзеныя фіктыўныя дакументы, праз якія вышукалі 630 рублёў. На гэтыя грошы купілі дзевяць гадзіннікаў, партсігары, баян, акардэон і нават адзін залаты наручны гадзіннік коштам 130 рублёў.
У ходзе праверкі выявілася, што вайскоўцы пад кіраўніцтвам маёра Зубкова М.В. самі распрацавалі ўсе тэхнічныя дакументы і разлікі для выбуху, а ленінградскі спецыяліст толькі праверыў іх працу. У выніку скандалу некаторыя чыноўнікі пазбавіліся пасад, а матэрыялы ...ЕщёЗалаты гадзіннік і баян: Нечаканы скандал пасля знішчэння Фары Вітаўта
Праз некалькі месяцаў пасля знішчэння Фары Вітаўта ў Гродне выбухнуў скандал, звязаны з фінансамі. 15 лютага 1962 года выканаўчы камітэт Гродзенскага абласнога Савета дэпутатаў працоўных прыняў пастанову № 110 аб выяўленні "няправільнага расходавання сродкаў", прызначаных для зносу касцёла.
Хоць вайскоўцы часткі № 51171, якія дапамагалі ў падрыхтоўцы выбуху, не патрабавалі аплаты, кіраўніцтва горада вырашыла аддзячыць іх каштоўнымі падарункамі. Для гэтага былі складзеныя фіктыўныя дакументы, праз якія вышукалі 630 рублёў. На гэтыя грошы купілі дзевяць гадзіннікаў, партсігары, баян, акардэон і нават адзін залаты наручны гадзіннік коштам 130 рублёў.
У ходзе праверкі выявілася, што вайскоўцы пад кіраўніцтвам маёра Зубкова М.В. самі распрацавалі ўсе тэхнічныя дакументы і разлікі для выбуху, а ленінградскі спецыяліст толькі праверыў іх працу. У выніку скандалу некаторыя чыноўнікі пазбавіліся пасад, а матэрыялы былі перададзены ў пракуратуру. Камандзір часткі, маёр Зубкоў, атрымаў той самы залаты гадзіннік.
Справы аб выбуху не заканчваліся: у красавіку 1962 года Гродзенскі гарсавет вымушаны быў дадаткова камандзіраваць машыну ў Ліду для перавозкі выбухоўкі, бо высветлілася, што "нешта не даўзарвалі".