"Wiedeńska krew" ("Wiener Blut") to klasyczna operetka Johanna Straussa syna, z librettem Victora Léona i Leo Steina. Premiera odbyła się 26 października 1899 roku w wiedeńskim Carltheater. Dzieło jest pełne typowego dla Straussów wdzięku muzycznego i nawiązuje do atmosfery Wiednia w czasach świetności cesarstwa austro-węgierskiego. Streszczenie: Akt I Akcja rozgrywa się w Wiedniu w okresie Kongresu Wiedeńskiego (1814–1815). Hrabia Zedlau, młody dyplomata, żyje dość beztrosko. Jest żonaty z hrabiną Gabrielą, ale jego małżeństwo jest w kryzysie. Hrabia ulega wdziękom innych kobiet – zwłaszcza tancerki Franziski Cagliari. Wplątuje się w serię flirtów, starając się ukryć swoje romanse przed żoną i otoczeniem. Akt II Hrabia Zedlau zaprasza swoją żonę Gabrielę do pałacu na przyjęcie. Gabriela, chcąc przyjrzeć się mężowi z bliska, przybywa incognito. W międzyczasie Franziska i inni bohaterowie również pojawiają się na balu. Powstaje zamieszanie wynikające z serii pomyłek, ukrywania tożsamości i miłosnych intryg. Akt III Sytuacja staje się coraz bardziej skomplikowana, ale w końcu prawda wychodzi na jaw. Mimo początkowych nieporozumień i konfliktów, hrabia Zedlau i Gabriela odnajdują drogę do siebie. Operetka kończy się szczęśliwie, w atmosferze pojednania i wiedeńskiego uroku. Cechy charakterystyczne: Muzyka: Utwory Straussa, takie jak walce i polki, tworzą lekką, taneczną atmosferę. Słynny walc "Wiedeńska krew" to jeden z najbardziej rozpoznawalnych fragmentów. Humor: Operetka pełna jest komicznych sytuacji, dialogów i pomyłek. Kostiumy i scenografia: Spektakle nawiązują do wiedeńskiego stylu i elegancji z czasów kongresu wiedeńskiego. "Wiedeńska krew" to arcydzieło wiedeńskiej operetki, które zachwyca lekkością muzyki i pełnym uroku spojrzeniem na miłosne perypetie bohaterów.