hiç inanmadın ki seni sevdiğime öylesine sıradan biriydim belki hiç hayal etmediğin gözler hiç hayal etmediğin bir çehre hiç hayal etmediğin bir hayat her şeyimdin biliyorsun değil mi ismini söylemeye kıyamazdım rüzgar dudaklarımdan çalıp savurur götürür diye seni benden fazla hayalim olmadı sevdiğimin bana sarılmasından başka onu da çok görme ne olur bana işte sarmışken şimdi beni kolların ayrılık sözlerinin sırası mıydı söyle? her seferinde korkuyorum ellerin ellerime değerken bakamıyorum arkama göremeyeceğim diye seni martılar alayla beni seyrederken... söylemiştim sana seviyorum demiştim her şeyimsin demiştim sen sen demiştim yalnız sen... ama sen yine sevgime inanmadın belki de taa başından beri hep ben üzülmeyeyim diye yıldızlarını geceme taktın olsun sen sevme beni yine ben sonuna kadar tutacağım benden hep kaçırdığın ellerini hep bakacağım sonbaharın ilk demi gözlerine ve hep tutacağım dileklerimi inadına kaymayan yıldızlara öyle başkasınki bende şairin dediği gibi günlerden ne günlerden SENertesi saatim SANA beş var her gülen bebek açan çiçek yağan yağmur uçan güvercin SEN SEN SEN... gideceksin biliyorum bir gün bitti deyip veda edeceksin ve sen başlarken yeni hayatına süslerken gelinini beyazlarla ben geceye saklanacağım siyahlardan daha siyah olacağım sen hiç bilmeyeceksin gözlerimdeki pınarları içerken ab-ı hayattan ama sakın unutacaksın deme bana sana olan sevgimi azımsayıp küçük görme benim için kolay olmayacak bunu bil bana demiştin ki: __ zaman geçer unutursun anımsamassın sıcaklığımı zaman geçer düşünürsün gözlerimin rengini korkarsın kendinden bir aşkın koyuluğunda kaybolursun zaman koparır seni benden hayır sevdiğim hayır unutmayacağım nasıl unutabilirim ki sen benim hayalimdeki düştün kısada olsa nasıl unuturum seni