Mehmet Okuyan hâlidîne fî-hâ (fî-hâ = içinde, orada) ebed - - - MAİDE-24 Kâlû yâ mûsâ innâ len nedhulehâ ebeden mâ dâmû fîhâ fezheb ente ve rabbuke fe kâtilâ innâ hâhunâ kâıdûn 1. kâlû yâ mûsâ : ey Mûsâ dediler 2. innâ len nedhule-hâ : muhakkak ki biz, oraya asla girmeyiz 3. ebeden : ebedi 4. mâ dâmû fî-hâ : orada oldukça, olduğu sürece 5. fe izheb : artık git 6. ente ve rabbu-ke : sen ve senin Rabb'in 7. fe kâtilâ : ve böylece ikiniz savaşın 8. innâ hâhunâ : biz mutlaka burada 9. kâıdûne : oturup kalanlar - - - TEVBE-84 Ve lâ tusalli alâ ehadin minhum mâte ebeden .. 1. ve lâ tusalli : ve namaz kılma 2. alâ ehadin : birisi için, birisinin üzerine 3. min-hum : onlardan 4. mâte : öldü 5. ebeden : ebedi - - - BAKARA 95 Ve len yetemennevhu ebeden bimâ kaddemet eydîhim vallâhu alîmun biz zâlimîn 1. ve len : ve asla 2. yetemennev-hu : onu temenni etmezler 3. ebeden : ebedi 4. bi-mâ : şey ile, sebebiyle 5. kaddemet : takdim etti 6. eydî-him : onların elleri, elleri 7. ve allâhu : ve Allah 8. alîmun : en iyi bilen 9. bi ez zâlimîne : zalimleri - - - Hud Suresi 106 107 108 Fe emmâllezîne şekû fe fîn nâri lehum fîhâ zefîrun ve şehîk(şehîkun). 1. fe emmâ : ama, artık 2. ellezîne şekû : şâkî olanlar, mutsuz olanlar, bed- baht olanlar 3. fe : artık 4. fî en nâri : ateş içinde, ateşte 5. lehum : onlar 6. fî-hâ : orada 7. zefîrun : sesli nefes verme, inilti, hızlı soluk soluğa nefes almak 8. ve şehîkun : ve nefesin içeri çekilip, şiddetli ve kötü bir sesle çıkması Hâlidîne fîhâ mâ dâmetis semâvâtu vel ardu illâ mâ şâe rabbuke, inne rabbeke fe'âlun limâ yurîd(yurîdu). 1. hâlidîne : ebedî kalanlar 2. fî-hâ : onun içinde, orada 3. mâ dâmeti : devam ettikçe, durduğu müddetçe 4. es semâvâtu : gökler, semalar 5. ve el ardu : ve yeryüzü, arz 6. illâ : ancak, başka, hariç 7. mâ şâe : dilediği şey 8. rabbu-ke : senin Rabbin 9. inne : muhakkak 10. rabbe-ke : senin Rabbin 11. fe'âlun : yapandır 12. li-mâ : şeyi 13. yurîdu : diler Ve emmâllezîne suidû fe fîl cenneti hâlidîne fîhâ mâ dâmetis semâvâtu vel ardu illâ mâ şâe rabbuke, atâen gayra meczûz. 1. ve emmâ : ve fakat 2. ellezîne suidû : mutlu olanlar, said olanlar 3. fe : artık, böylece 4. fî el cenneti : cennette 5. hâlidîne : ebedî kalanlar 6. fî-hâ : onun içinde, orada 7. mâ dâmeti : devam ettikçe, durduğu müddetçe 8. es semâvâtu : gökler, semalar 9. ve el ardu : ve yeryüzü, arz 10. illâ : başka, hariç 11. mâ şâe : dilediği şey 12. rabbu-ke : senin Rabbin 13. atâen : lütuf, bağış, ihsan olarak 14. gayra : olmayan 15. meczûzin (gayre meczûzin) : kesinti, kesilmiş : (kesintisiz, devamlı, kesilmeyen) Şura Suresi 40 Ve cezâu seyyietin, seyyietun misluhâ, fe men afâ ve asleha fe ecruhu alâllâh(alâllâhi), innehu lâ yuhıbbuz zâlimîn. 1. ve cezâu : ve ceza 2. seyyietin : bir kötülük, bir günah 3. seyyietun : bir kötülük, bir günah 4. mislu-hâ : onun misli kadar 5. fe : artık, fakat 6. men : kim 7. afâ : affetti 8. ve asleha : ve ıslâh etti 9. fe : böylece 10. ecru-hu : onun ecri 11. alâ allâhi : Allah'a ait 12. inne-hu : muhakkak ki o 13. lâ yuhıbbu : sevmez 14. ez zâlimîne : zalimler - - - NİSA-169 İllâ tarîka cehenneme hâlidîne fîhâ ebedâ(ebeden). Ve kâne zâlike alâllâhi yesîrâ(yesîran). 1. illâ : ancak, sadece 2. tarîka : yol 3. cehenneme : cehennem 4. hâlidîne : kalacak olanlar 5. fî-hâ : orada 6. ebeden : ebediyyen 7. ve kâne : ve oldu, idi, ...dır 8. zâlike : bu 9. alâ allâhi : Allah'a, Allah için 10. yesîran : kolay AHZÂB - 64, 65 İnnallâhe leanel kâfirîne ve eadde lehum saîrâ(saîran). 1. innallâhe (inne allâhe) : muhakkak Allah 2. leane : lânetledi 3. el kâfirîne : kâfirler 4. ve eadde : hazırladı 5. lehum : onlar için, onlara 6. saîren : alevli ateş, cehennem Hâlidîne fîhâ ebedâ(ebeden), lâ yecidûne veliyyen ve lâ nasîrâ( nasîran). 1. hâlidîne : halid olanlar, kalıcı olanlar 2. fî-hâ : orada 3. ebeden : ebediyyen 4. lâ yecidûne : bulamazlar 5. veliyyen : bir velî, bir dost 6. ve lâ : ve yoktur 7. nasîren : yardımcı Prof Mehmet Okuyan https://youtu.be/aerziXsbnw4 http://okudunmu.org/forum/index.php?topic=69.msg157#msg157