Ջուրը շատ հզոր լծակ է ընդդեմ Ադրբեջանի, առավել ևս այն դեպքում, երբ Ադրբեջանում հիմա կա ոռոգման ջրի շատ լուրջ դեֆիցիտ։ Մեր հիմնական բոլոր գետերը հոսում են դեպի Կասպից ծով. մեզ մոտ տարեկան մոտ 7 միլիարդ խորանարդ մետր ջուր է գոյանում, որից միայն 2 միլիարդ խորանարդ մետրն է ծախսվում, իսկ մնացած 5 միլիարդը գնում և լցվում է Կասպից ծով։ Ես համոզված եմ, որ ջուրը շատ ավելի կարևոր ռեսուրս է, քան նավթը, որովհետև ջուրը չունի այլընտրանք, իսկ ջրային պաշարների տեսանկյունից հայտնի է, որ Ադրբեջանն ամենաաղքատ երկիրն է Հարավային Կովկասում, ուստի մենք հիանալի հնարավորություն ունենք այս առումով Ադրբեջանին, մեղմ ասած, վատ դրության մեջ դնելու, այսինքն՝ կարող ենք նրանց ստիպել անգամ ջուր գնել։ Մենք տարածաշրջանում կարող ենք դառնալ հիդրոդոնոր և ջուր վաճառել մեր հարևան Իրանին, որը նույնպես ջրի լուրջ խնդիր ունի, ինչպես նաև Արաբական աշխարհին և բազմաթիվ այլ երկրների, որոնք թեպետ որոշ ռեսուրսների առումով հարուստ են, բայց ջրի առումով՝ աղքատ։ Նկատենք նաև, որ Ադրբեջանում մի քանի տարի առաջ իր պիկին հասած նավթային բումը ավարտին է մոտենում, իսկ մեզ մոտ ջրային բումը դեռ նոր է սկսվում»,- ընդգծեց փորձագետն ու այս համատեքստում հավելեց նաև. «Մի կարևոր հանգամանք ևս կա՝ Թուրքիան Արաքս գետի ավազանում իր տարածքում կառուցում է ջրամբարներ, որոնց ջուրը ուղղում է ոռոգման, իսկ դրանից որոշ չափով տուժում է Հայաստանը։ Մենք սա կարող ենք որպես հիմնավորում օգտագործել՝ ասելով, որ Թուրքիան մեզ ջրազրկում է, հետևաբար մենք կարիք ունենք մեր տարածքում որոշ քանակով ջուր ամբարելու, նոր ջրամբարներ կառուցելու։ Սրա արդյունքում Ադրբեջանը կրկնակի կտուժի, որովհետև մինչև այսօր Թուրքիան հաշվի է առել, որ երբ ինքը ջրային նախագծեր է իրականացնում Արաքսի ավազանում, ապա Ադրբեջանը կարող էր դրանից տուժել, բայց իրականում չի տուժել, որովհետև Հայաստանի տարածքից Արաքսը ընդունում է մեծ թվով վտակներ, և Արաքսի ջուրը շատանում է, սակայն եթե հիմա մենք նույնպես սկսենք Արաքսի ու Արաքս թափվող գետերի ջուրը լրջորեն վերահսկել, ապա այդ ժամանակ արդեն Ադրբեջանը իսկապես կհայտնվի շատ ծանր կացության մեջ։ Վերջերս էլ տեսանք, որ այնտեղ ջրային ճգնաժամ էր առաջացել, և հայտնի էր, որ Կուր գետի ջրերը նվազում են, և Կասպից ծովի աղի ջուրը լցվում էր Կուր գետի քաղցրահամ ջրի մեջ, միախառնվում էր դրան և, փոխելով ջրի որակը, այն դարձնում էր ոռոգման կամ ընդհանրապես օգտագործման համար ոչ պիտանի ջուր։ Սա ևս մեկ անգամ փաստում է, որ ջուրը հզորագույն լծակ է հարևանների հետ հարաբերություններում: Բացի այդ, ի վերջո, նաև մեր գյուղատնտեսության ու անասնապահության զարգացման համար սա շատ կարևոր հանգամանք է․
Նյութի աղբյուր՝
1in.am
#lurerhayastanic #hayadrbejanakan