Κάνοντας ένα 48ωρο ταξίδι σε διάφορες γωνιές της γης γνωρίζουμε ιδιαίτερες γυναίκες από όλο τον κόσμο που πρόκειται να μοιραστούν ένα θαύμα, αυτό της μητρότητας. Από την έρημο Τουαρέκ μέχρι την Σιβηριανή τούνδρα, από την πρωτόγονη γη των Μασάι μέχρι τα Παριζιάνικα καμπαρέ και από τον μαγευτικό Γάγγη μέχρι το Μεξικό η μοίρες γυναικών συναντιούνται σε μια μοναδική στιγμή, την στιγμή της γέννησης ενός μωρού. Πρόκειται για την ιστορία του πρώτου κλάματος στην ζωή, που επαναλαμβάνεται 365 ημέρες το χρόνο σε όλες τις ηπείρους δίχως να αλλάζει ανάλογα με το χρώμα του δέρματος, τον πολιτισμό η τον τόπο. Ο σκηνοθέτης του «Le Premier Cri» Gilles de Maistre διαλέγει την έκλειψη ηλίου της 29ης Μαρτίου του 2006 για να κορυφώσει το πιο μοναχικό ταξίδι, αυτό του ερχομού στην ζωή. Κινηματογραφώντας πραγματικούς τοκετούς καταφέρνει να δώσει με σοκαριστικό ρεαλισμό την μαγεία της γέννησης ενός παιδιού ξεπερνώντας τις διαφορές μεταξύ των περιστάσεων και αναδεικνύοντας την παγκόσμια αλλά και μοναδική φύση αυτού του φαινομένου. Με 'γυναικεία' ματιά παρακολουθεί τις μέλλουσες μητέρες λίγες ώρες πριν τον τοκετό και μας διηγείται με διακριτικότητα και ευαισθησία τις μικρές τους αληθινές ιστορίες, με επίκεντρο πάντα την μητρική τους ιδιότητα. Συναισθήματα, σκέψεις, ελπίδες αλλά και φόβοι που γεννιούνται στην ιδέα του ερχομού ενός μωρού είναι το αντικείμενο αυτών των διηγήσεων που κάθε φορά διαμορφώνονται διαφορετικά ανάλογα με την κουλτούρα από την οποία προέρχονται. Η φιγούρα του πατέρα δεν μένει στο περιθώριο, αντίθετα σε αρκετές από τις περιπτώσεις παίζει καθοριστικό ρόλο. Αρκετά ενδιαφέρον είναι και το γεγονός ότι μέσα στις προθέσεις του ντοκιμαντέρ φαίνεται να είναι και το να προβληματίσει για τον ρόλο της φύσης στην διαδικασία της γέννησης και για το κατά πόσο αυτή δεν 'παραβιάζεται' από τις σύγχρονες μεθόδους υποβοήθησης τοκετού. Εξάλλου είναι εκείνη που φιλοξενεί τις διαφορετικές ιστορίες στα 'σπλάχνα' της και είναι εκείνη που γίνεται η πηγή της ζωής.