Il Grido (Η κραυγή 1957) Michelangelo Antonioni - Gabriella Pallotta, Steve Cochran, Alida Valli Η «Κραυγή» αποτελεί το σημείο εκκίνησης του Μικελάντζελο Αντονιόνι προς το έργο της ωριμότητας. Το θέμα της ταινίας είναι η κατάρρευση των βεβαιοτήτων πάνω στις οποίες ο καθένας μας αποφασίζει να χτίσει τη ζωή του. Με την ταινία αυτή, που αποτελεί προπομπό και εισαγωγή στην περίφημη «τριλογία της αλλοτρίωσης», αρχίζει να αποκρυσταλλώνεται το ύφος της συναισθηµατικής αποξένωσης, του σπουδαίου Ιταλού σκηνοθέτη. Σε αντίθεση με τους περισσότερους συναδέλφους του, ο Αντονιόνι δεν διστάζει να αφηγηθεί τις ιστορίες και τους προβληματισμούς του, μέσα από σπουδαίους γυναικείους χαρακτήρες, γιατί όπως έλεγε χαρακτηριστικά ο ίδιος: «Μέσα από τη γυναικεία ψυχολογία κι ευαισθησία, τα προβλήματα βγαίνουν πιο άμεσα, πιο δραστικά κι άρα καλύτερα.» Φτάνουμε έτσι στην «Κραυγή» του 1957, το πρώτο πραγματικά σπουδαίο δείγμα γραφής της σκηνοθετικής ιδιοφυΐας του Αντονιόνι: Ο Άλντο συζεί με την Ίρμα, έχοντας αποκτήσει μαζί της κι ένα κοριτσάκι. Όταν η Ίρμα μαθαίνει τον θάνατο του συζύγου της που έχει μεταναστεύσει εδώ και πολλά χρόνια στην Αυστραλία, του εξομολογείται ότι δεν τον αγαπά πια και ότι είναι ερωτευμένη με έναν άλλο άνδρα. Συντετριμμένος ο Άλντο φεύγει με την κόρη του και περιπλανιέται προσπαθώντας να βρει μια καινούρια δουλειά, για να ανακτήσει τη ζωή του. Παράλληλα βρίσκει πρόσκαιρη παρηγοριά σε άλλες γυναίκες, όμως αυτές οι σχέσεις δεν οδηγούν πουθενά, καθώς αδυνατεί να ξεπεράσει το γεγονός της απόρριψης και του χωρισμού του από την Ίρμα. Το τέλος μοιάζει να είναι αναπόφευκτο και συνάμα τραγικό.