Чытаюць: Сяржук Сай ды Джэймс Куцюр. Аўтарства вершу: Людка Сільнова. Пераклад: Вера Рыч. Музыка: DZIVIA Трэк: https://soundcloud.com/arturdzivia/dzivia-vilija Відэа: http://vr-video.us Канцэпт: Ірына Хадарэнка. Нью-Ёрк, 2018 З беларуса па даляру — новы праект. Вы можаце штомесяц ахвяраваць нейкую суму грошай на будучыя праекты — https://patreon.com/kroomkuch https://twitter.com/kroomkuch https://facebook.com/kroomkuch __________________________________ Свабода — гэта белы сьнег, Які кладзецца на зямное, На цьвёрды, учарнелы грэх, — Як абяцанае, сьвятое. Яна прыходзіць, як зіма, Свабода: белае збавеньне. Улёткаў круціцца гурма Ці сьнегу белае насеньне? Бягуць, зьнікаюць назаўжды, Вужакамі ў спрадвечным моры, Як восеньскія дні — гады, Вільготныя ад сну і гора… Свабода — гэта белы дзень Паміж мінуўшчынай і сьветам Наступнасьці. Туды вядзе Мароз дзядоўскіх запаветаў. __________________________________ Freedom — this is the white snow Spread as a pall on things terrestrial, Upon sin, hard, blackened thrown Like a promise, blest, celestial, She comes like winter to the world, Freedom: she our white salvation. Is this a leaflet swarm that swirls, Or white snow-seeds in wild rotation? They flee, they disappear for aye, Like snakes into the seas primeval, Like autumn days and leaves they fly Moist from slumber and from grieving. Freedom — this is the white day Between the dead past and the breathing Future world — to lead the way Goes frost of ancestors’ bequeathing.