Ачның хәлен тук белмәгәндәй,

Кеше хәлен кеше аңламый.
Барда әйбәт, рәхәт булган чакта,
Аның моң-зарларын тыңламый.
Авырлыклар килми, кеше белми,
Бик рәхәттә узган көннәрен.
Үз башына төшми ,күрә белми,
Кешеләрнең авыр хәлләрен.
Икәү тигезлектә яшәгәндә,
Ялгызлыкны парлы аңламый.
Аның авырлыгын ул уйламый,
Үзе ялгыз калып карамый.
Читтән карап берни аңлап булмый,
Үзең эчләрендә кайнамый.
Бер кеше дә үзең була алмый,
Үзең кебек бер кем аңламый.
Әлфия Юсупова
#укы