Предыдущая публикация
Йөрәгеңнән урын сорамыймын,
Җитми аңа минем кыюлык.
Синең йөрәк — минем өчен мәңге
Киртәләнеп алган тыюлык.
Аланыңда пешкән җиләгеңне
Авыз итәр идем бер генә,
Йә булмаса өзеп алыр идем
Иң-иң тыйнак берәр гөл генә —
Юк, ярамый!
Әнә капкаларда
Язып куелган бит уелып:
Монда берни синең өчен түгел,
Кагылгысыз җир ул — тыюлык.
Нишлисең бит, киттем башны иеп
Ымсындырса да бу тыюлык.
Яфраклардан чык сулары гына
Яңакларга төште коелып.
Фәнис Яруллин
#укы
Следующая публикация
Комментарии 1