У бола онасининг кўзи ожизлигидан жуда хам уялар экан. Онаизор мактабига обориб қўйганида мактабидан анча йироқда "Уёгига ўзим бораман, сиз шу ердан уйга қайтиб кетаверинг" деб айтар экан. Онаси ўғлим "Мактабингача обориб қўйи, ховотир оламан" деса хам ўғли йўқ дер экан. У дўстларини устидан мазах қилиб "Сени онанг кўр" деб кулишади деб ўйлаб онасининг ожиз томонидан уялар экан. Орадан анча вақтлар ўтибди. Ожиз аёл эса бу дунёдан кўз юмибди. Ўлишидвн олдин у ўғлига бир дона хат ёзиб қолдирибди: "Мени кечир ўғлоним, кўзим ожизлиги сабабли мен сени кўп уятга қолдирдим. Сен бу дунёга келганингда докторлар менга сени кўзинг кўрмаслигини айтишди, шунда мен сенга ўз кўзларимни бергандим" . . . ! ! !
Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Комментарии 8