- Хой бола, тўхта-чи, менга нега

салом бермадинг?
- Ие, амаки, нега салом беришим
керак экан? Бирон нарса қилиб
берасизми ё бирон нарса олиб
берасизми?
- Уйқусираяпсанми, хов бола, мен
бир нима бераман деб ўлиб
турганим йўқ. Саломинг қани деб
сўраяпман? Саломингни пишириб
еганмисан?
- Салом бер дейсизми?! Катта
бўлсангиз ўзингизга, хўпми?
Бошимни қотирманг.
- Аввал салом, кейин калом деган
гапни эшитмаганмисан? Ё
муаллимларинг "Ўзингдан каттани
кўрсанг салом бер" деб
ўргатишмаганми?
-Насихатингизни бориб
ўғилларингизга айтинг, хўпми?
- Хой бола, ўпкангни бос, бунча
талашасан? Нечанчи синфда
ўқийсан?
-Ўпкамни босаманми, йўқми, салом
бермайман. Олтинчи синфда
ўқийман.
-Сабабини айт-чи, одамни тоза хит
қилдинг-ку?
-Амаки, хали кўп нарсани билмас
экансиз. Салом дуч келган одамга
берилавермайди.
-Унда кимга берилади? Катта
холанггами? Бундай очиқроқ айт-да,
сақичга ўхшаб чўзавермай?
- Энди, амаки, гапни дангалини
айтадиган бўлсам, мен сизга салом
бермайман, бундан кейин йўлда
тағин тўхтатиб бошимни қотирманг.
- Хўп, гапни кўпайтирма, бирон
кишига салом берасанми ўзи? Ёки
сурувдан қолиб кетган такадай
зипиллаб ўтаверасанми у ёқдан-бу
ёққа?
-Мен кимга салом беришимни
айтишим шунчалик сизга керакми?
Унда эшитинг: қорним очиб
ошхонага кирсам ошпазга, пулим
тугаб кассага борсам кассирга, уйга
борсам дадам билан ойимга салом
бераман. Ошпаз овқат, кассир пул
беради. Дадам билан ойимнинг-ку
топгани меники. Сиз нуқул салом-
салом деб бошни қотирасиз?
- Бўлди-бўлди, тушундим, кўп
гапирма, ўзи кимнинг ўғлисан?
- У ёқдан кўриниб турган
магазиннинг орқа тарафида
турадиган Бозорбой аканинг
ўғлиман. Отим Савдобек.
- Савдобек, қизиқ бўлди-ю, шунақа
исм хам бўларканми, ё
хазиллашяпсанми?
- Дадам билан ойим мен
туғилмасдан олдин хам магазинда
ишлашган экан. Мен туғилганда
савдоимиз юришиб кетсин деб шу
исмимни қўйишган экан.
- Хм, Савдобек ука, шундай де?
- Шундай, сиз хам магазинда
ишлайсизми?
- Йўқ, бор-йўғи бир бекорчиман.
Демак, сенга пул берса салом
берасан, шундайми?
-Тушунган одамнинг садағаси
кецанг арзийди.
- Менинг бир салом эшитгим келди,
мана танишиб олдик. Энди салом
берасанми?
-Пул берасизми, амаки, текинга
хатто мушуклар офтобга чиқмаяпти
хозир.
-Ана шу савилдан йўқ эди-да.
- Унда саломни катта амакингизнинг
неварасидан эшитинг.
- Менинг қўйларим бор. Агар улар
қўзиласа сенга битта қўзи бераман.
- Қачон? Хозирми?
- Қўйларим қўзиласа деяпман-ку!
- Насияни ўғрига чиқарган.
- Хой бола, тўхта қарзга бўлсаям
салом бериб кет.
- Дадам қарзга хеч нарса берма
деган.
-Хўп, майли, хайр.
- Қизиқ одам экансиз-ку, саломни
ололмадингиз-ку, хайрни қандай
оласиз . . . ! ! !
Дўстбек Сулаймонов