МУСОФИР....... 💦

(21.22 - қисмлар) (воқийлик асосида ёзилди.) Муаллиф: Шухрат Махматмуродов Бисмиллаҳир Роҳманир Роҳийм.... Ассалому алейкум дўстларим, азизларим... Соғ саломатмисизлар... Ҳикояларимни ўқиётган барча инсонларга ўз миннатдорчилигимни билдираман....коментларда ўз фикр ва тилакларини билдираётганларга эса алоҳида раҳматлар айтаман... Ҳикояларим ёқаётган бўлса лайк ва коментларингизни кутиб қоламан.... Бир оздан кейин қўлимни бир бармоғи билан секин уриб қўйди. Аллох ўзингга шукр....бу холамнинг ҳали тириклигидан хабар эди. Мени гапларимни ҳаммасини эшитаётганидан далолат эди. Жудаям хурсанд бўлдим. -- Холажон....мени эшитяпсиза.....холажон... Бу гапларимни эшик ортида эшитган ўша ҳамшира қизча шошилиб кириб келди. Мени қўлларимдан холамни қўлларини олиб пулсини текшира бошлади. Кейин шошилиб чиқиб кетди. Бироздан кейин ўша катта врач билан кириб келишди. Мен уларга ҳалақит қилмаслик учун четроққа ўтдим. Ҳалиги врач текширувчи мосламасини қулоғига тиқиб холамни нафас олишини текшира бошлади. Ўзиям анча синчиклаб текширди. -- Ука бу мўъжизаку....холангиз сизни эшитибди. Аммо ҳалиям ўлим билан олишиб ётибдилар. Бу ёғига фақат яратганни ўзи шифо бера олади холос. Кутишдан бошқа иложимиз йўқ. - дея елкамга уриб қўйиб, палатадан чиқиб кетди. Яна холамни қўлларини ушлаб гапириниб, дуо қила бошладим. Яна унинг ҳаракатини такрорланишини кутардим. Афсус бу сафар бу ҳаракат такрорланмади. Анчагача кутдим.... бир пайт кимнидир елкамдан тутганидан ўзимга келдим. Қарасам ортимда ўша ҳамшира қизча турарди. -- Кечирасиз ака... энди беморни ўз ҳолига қўйинг.... бироз дам олсинлар. Эртага келарсиз. - деди. Мен эса ғамгин ҳолатда чиқиб кетаётиб унинг гапига тўхтадим. -- Ака... нарсаларингизни эсдан чиқардингиз.- дея қўлимга пакетни тутқазмоқчи бўлди. Мен эса уни олиб қолишини , холам уйғонса беришларини айтиб ташқарига чиқиб кетдим. Ғам мени ич ичимдан **** битарар, ҳозир бориб сингилларимдан аламимни олгим келар эди. Содда тушунчам ҳали ҳам тарк этмаган экан. Яна чойхонага бордим. Ўзим билан бир шиша ароқ ҳам оволдим дўкондан. Газагига салат буюртириб бўккунимча ичдим. Ва доимгидек ўчибман. Совуқдан этларим жинжикиб уйғониб кетдим. Вақт алламаҳал бўлиб кетган...атроф қоп қоронғу, фақат итларнинг вовуллаши эшитиларди холос. Негадир баданларим оғрир, бошимни эса асли сўраманг....секин ўрнимдан тўрдим бир бало қилиб. Оёқларим чалкашиб уйга етиб келдим.Бир амаллаб эшикни очиб ичкарига кирдим. Уст бошимни ҳам ечмасдан краватга ташладим. Шунда туш кўрибман... тушумда мени чўчқа хонага қамаб қўйишибди. Ҳаракат қиламан, ҳечам у ердан чиқолмайман. Чўчқалар эса мени ўраб олган...чиқишимга йўл беришмасди. Шунда уларни ичидан бирини итариб ташқарига чиқдим. Шу пайт уйғониб кетдим. Чунки краватдан гурсиллаб йиқилдимда. Бошим стулга тегиб оғриқдан уйғонгандим. Тезда ўрнимдан туриб ванна хонага бордим. Юз қўлимни ювиш учун кўзгуга қараганимда, эйакларим, кўзим остим қорайиб кетганлигини гувоҳи бўлдим. Кейин эсладим, ғир этиб хаёлан чойхонага қайтдим. Ичкилик сабаб тўполон бошлабман, мени тинчитишолмагач, дўппослаб ташқарига улоқтиришибди. Бу оғриқлар, ҳаммаси ўшани сабаблари эди. Кейинчалик тушумни таъбирини ҳам эшитдим. Чўчқахона, бу ароқ ичган жойимиз, чўчқалар эса улфатларим экан. Холам ёдимга тушиб тезгина душ қабул қилдим, кийимларимни алиштириб касалхона томон йўл олдим....албатта автобусда. Автобусда кетяпману, ҳолатимдан уялиб тезроқ тушишни ҳоҳлардим. Чунки ҳамма йўловчиларнинг нигоҳлари менга қаратилган эди. Манзилга ҳам етиб келдим, автобусдан тушаяпману баданларим оғриғи ҳаркатланишимга бироз ҳалақит қиларди. Усмирлик пайтларимда, ҳар сафар автобусга чиққанимда оғзидан , уст бошидан ароқ, сигарет ҳиди анқиб турган инсонларга дуч келсам жирканардим. Ишонмасангиз оддий сигарет чекадиган одамни яқинига боринг...гапим ростлигига гувоҳ бўласиз.... Касалхона дарвозасидан ичкарига кирдим. Ҳовли негадир тез ёрдам машиналари билан тўлиб кетибди....каталкада ҳар машинадан дарманд инсонларни шошибгина тушуришиб ичкарига олиб киришарди. Кимдир оғриқдан бақирар, яна кимдир оғриқдан ингриб йиғларди. Ёнидагилар эса ғам қайғуда. Вох....ёшгина гўдакчани онаси кўтарганча йиғлаб олиб кириб кетди. Болача ҳушсиз..... бундай ҳолатни кўриб туриб, Аллоҳ мени жонимни, тўрт мучамни соғ, бус бутун қилиб берганидан шукрлар қилдим. Аллоҳга минг шукрлар бўлсин. Шу ўй хаёллар билан учинчи қаватга қандай кўтарилганимни ҳатто сезмай қолибман. Тўғри 21 палатага бордим. Эшикни секин очиб кирдим. Палатада ҳар доимгидек ўша ҳамшира қизча холамни ёнида укол дори қўйиб турарди.Холам эса доимгидек нафас олиш мосламаси ёрдамида нафас олганча ётарди. Ранглари эса докадек оқариб кетган, гуё онам жон таслим қилганларида шу ҳолатда кетгандилар. Эслайман...ҳали энди болалик давридан ўтиб ўсмирликка қадам қўйгандим ўшанда. Онамни тоби бўлмай қолди. Ётиб қолдилар.....рўзғор ишларини, сингилларимга ўзим қарардим. Уйни йиғиштирардим, кирларни ювардим... овқат пиширардим. Баъзида қўшни холам кириб қолсалар ишларимни кўриб: -- Дугонажон....бу ўғлинг молодецку...ҳамма ишларни қиладия. Агар қизим бўлганда уни ўзим куёв қилардим.-деб мақтарди. Мен эса уялардим, иложи борича улар келганларида иш қилмасдан хонамга кириб кетардим. Ҳеччам ўша тун ёдимдан чиқмайди. Онам жойларида мадорсиз ётарди. Мен доимгидек овқатни пишириб, сингилларимни овқатлантирдим. Кейин онамни бошларига ёстиқни баландроқ қўйиб онамга овқат едира бошладим. Онам негадир бугун иштаҳаси йўқ эди. Ялиниб озроқ едирдим. Кейин сингилларимни ухлатдим. Идишларни ювиб бўлгач онамни ёнига келиб ўтирдим. Кўп китоб ўқирдим. Онам менга жаннат ҳақида ёзилган ҳикояни ўқиб беришимни сўрадилар. Қарангга мен ўша пайт сезмабманам..онам бечора жон талвасасида ётган экан. Мен пастроқ овозда шошилмасдан ўқирдим. Сиз ҳам ўқиганмисиз жаннат ҳақидаги ҳикояни....албатта ўқинг, тавсия қиламан... Нафас олиши бироз секинлашгандек бўлди онамни. Мен ўқишдан тўхтадим.... -- Онажон....яхшимисиз.... Онамдан эса овоз чиқмасди. Мен эса такрор такрор сўрайвердим. Ишонасизми мен ўшанда онамни вафот этганига умуман ишонмадим. Чунки кўзлари очиқ эдида. Кейинчалик буни сабабиниям билдим. Бечора бизга тортиниб, биздан хавотир олиб армонда кетибди экан. Онамдан жавоб бўлавермагач шошибгина қўлларини ушлаб томир уришини текширдим. Кейин бўйинларидаги томирни. Негадир урмагандек туюлди. Қўрқиб кетдим..... сув ичирмоқчи бўлдим, ичмади. Кейин эътибор бериб қарасам онамни пастки жағлари сал тушгандек... кўп китоб ўқиганим сабаб марлидан бироз йиртиб боши билан пастаги жағи таги яъни иягидан олиб тортиб боғлаб қўйдим. Секин чиқиб қўшни холани чақирдим. Ухлаб ётган экан... шошилиб оёғига шиппагини кийиб тезгина чиқди. Онам ётган ҳолини кўриб, у ҳам нафас олишини текширди. Қўллари билан онамни кўзларини юмиб, қўлини дуога очиб омиийн қилдида фотиҳа тортди. Кейин мени қучиб йиғи аралаш : -- Ҳа болажонимааа....онажонинг омонатини топшириб бўлибдику... бечорааа нимаям кўрди бу дунёда.... Мен эса ҳечам ишонмадим. Онамни қўлларини юзимга босиб ўксиб ўксиб йиғлардим фақат. Ўша кун мен учун болалигим тугаб, ўсмирлик, рўзғор боши бўлиб қолдим. Ҳали ёзганимдек дўстларим билан футбол ўйнолмасдим, театрга боролмасдим. Сингилларимга ҳам она, ҳам ота бўлиб қолдим. Айниқса кичкинаси онамни сўраб кўп йиғларди. Ҳозир мен ёзаяпман тўғриси яна ўша кунларим ёдимга тушиб ғамга чўкдим...йиғладим.... Сингилларимга ҳам она, ҳам ота бўлиб қолдим. Айниқса кичкинаси онамни сўраб кўп йиғларди. Ҳозир мен ёзаяпман тўғриси яна ўша кунларим ёдимга тушиб ғамга чўкдим... йиғладим.... Мени кириб келганимни кўрган ҳамшира қизча, ўрнидан туриб салом берганча чеккалаб ташқарига чиқар экан, тўхтаб : -- Ака...илтимос онахонни кўп уринтириб қўйманг... бироз ёнида ўтиринг. Мен эшик ортида бўламан.- деди. Доимгидек стулни холамни ётган кравати ёнига яқинлаштириб қўйиб ўтирдим. Қўлларидан тутган ҳолда холам билан гаплаша бошладим. Ич ичимдан йиғлардим холамни ҳолатини кўриб. Шунча гапирсам ҳам холам энди мени эшитмасди. Анча вақтгача ўтирдим. Бир пайт кутилмаганда холам ётган жойида қалтирай бошлади. Ҳечам тўхтамасди....ҳамширани чақирдим. Ҳамшира ҳам қўрқиб қолиб врачга томон югуриб кетди. Бир пайт палатани оқ халат кийган духтирлар босиб кетди. Кимдир сунъий нафас берар, кимдир укол қиларди. Тирсагимдан кимдир мени тортди. Қарасам ҳалиги ҳамшира қиз. Боши билан эшик томон имлади. Мен у томон бордим. -- Ака....илтимос чиқиб туринг духтирлар текшириб олишсинлар. Сиз ҳалақит берасиз.-деди. Залга чиқиб ўтиргичга ўтирдим. Деярли ҳамма оқ халатлилар ўша 21 палатага шоширарди. Бир пайт холамни каталкага ётқизишиб реанимация хонасига олиб кетишди. Мен эса хавотир олиб ўша томонга шошдим. Аммо мени у хонага киритишмади. Мен эса залда ўтириб кута бошладим эшик тепасидаги қизил чироқ ёниб турарди. Сингилларимдан қамоқхонада пайтим хавотир олиб кўп ўйлардим. Хато қилган эканман. Ҳозир озодликда юрибману, мендан ҳол аҳвол ҳам сўрашмайди. Устига устак ҳар хил гапларни айтишиб холамни касал қилиб қўйишди. Ҳалиям бу кунларимни онам кўрмадилар. Сингилларимни бу қилиқларига ҳайрон қолиб уларга тушунтирармиди. Анча вақт ўтдиям реанимациядан ҳеч ким чиқмасди. Мен эса юрагимни ҳовучлаб ўтирардим. Кўзим эшикни тепасидаги чироқда эди. Бир пайт ўчди. Ўрнимдан туриб эшик томонга яқинлаша бошладим. Хона эшиги очилиб ичкаридан терга тушган оқ халатли духтирлар бирин кетин чиқиб келишарди. Ёнимдан ўтиб кетавериб ҳаммаси ерга қараб ўтишар худди ёмон хабардан айбдордек бўлишиб. Охири ўша биринчи кунда учрашган ҳам менга қўнғироқ қилган врач ёнимга келиб елкамга бир икки қоқиб : -- Ука.....биласиз ўшанда энди фақат яратгандан нажот қолди дегандим. Биз қўлимиздан келганини қилдик. Афсус холангизни асраб қололмадик. Сабрли бўлинг.-деди. Худди шу пайт ер ёрилиб кетгандек бўлди... бутун олам ларзага келди мени қичқирувимдан. Биттагина меҳрибоним бор эдияя..... -- Йўқ....ёлғонннн...алдаяпсилар...ишонмайман. Ахир кечагина мен билан хабарлашдику....-дея ўзимни реанимация хонасига ўрдим. Ҳарчанд мени шу ердагилар ушлаб қолишга ҳаракат қилишсалар ҳам куч бермасдан охири ичкарига кирдим. Воххх....холажонимаааааа Бу ҳаётда нимаям кўрдингиз..... эй тангримм тирноққа зор қилдинг...энди мен меҳрибон холамни топдим деганда уни ҳам мендан тортиб олдингаа.....мен нима гуноҳ қилувдимм мени бунчалар ёлғиз қолдирдингкуу.... дея полга тиззанлаб олиб холамни қўлларини ўпиб йиғлардим. Холамдан айрилдим....Онамга хат ёзяпман, лекин ёзолмаяпман. Ёзганларимни кўз ёшим ювиб кетяпти.... онажон сизни соғиниб кетяпман....қаранг мен энди ёлғиз қолдим. Холамниям олиб кетишди ёнингизга... Онажон ажин босган юзларингизни силагим келди...маюс кўзларингизга тикилиб боққим келди...боламм деган сўзларингиз қўлоқларимда янграб эшитиляпти. Холажон мени кечиринг сизни қанча безовта қилдим. Холажон эслайсизми онамга доим шу ўғлингни куёв қилиб олардим агар қизим бўлганда дердингиз. Холажонн илтимос мени ташлаб кетманг мен сизга куёв эмас ўғил бўламанн илтимоссс уйғониннг ... Холамни уйга олиб кетдим... барча мусулмончилик расм русмлари билан жаноза ўқитиб қабристонга олиб бориб қўйиб келдик. Онамни яқинроғида жой бор экан. Ўша ерга дафн этдик. Қабристондан чиқиб келар эканман ортимга бурилиб қарайвераман. Нимамдир қолиб кетгандек бўлаверади. Ох бунча азобб....энди мен ёлғизман....Онам, энди холамни топшириб шу ерга ташлаб кетяпманааааа Қайғули кунларимда эътибор бердим. Негадир қўшнимиз сингилларим кўринишмади. Балким уялганидандир....ёки қўрқандир мендан. Хаёлим худди эсар одамники каби бўлиб қолганди. Шундай ғамгин кунларимда эшик қўнғироғи чалиниб қолди. Очдим...қарасам ўрта ёшлардаги яхши кийириб олган бир инсон турарди. -- Ассалому алейкум....сиз Руслан Мазитовми? Ичкарига кирсам бўладими.-деди. Хўп дея ичкарига таклиф қилдим. Ўзини таништирди. Папкасидан бир бўлак қоғозларни олиб стол устига қўйди. Ва ўзини нотариал идора ходими эканини айтди. Холамни қўл ёзмасини ҳам олиб кўрсатди. Имзо қўйишим кераклигини айтди. Мен эса тушунмай ҳайрон эдим. Холам мана шу яшаб турган уйини мени номимга ўтказиб берибди экан. Ҳатто тўловлариниям тўлаб қўйган экан.... Холама... бечора ўзи бориб нотариусга тўловларини қилиб мени номимга ўтказиб келган эканлар. Маҳалладагилар мени ноқонуний яшаб турибди экан дегани учун улар менга уй ҳужжатларини олиб келишибди. Имзо қўйганимдан сўнг уй ҳужжатларини менга қолдириб, уйдан чиқиб кетди. Одамларни қаранггаа....эссиз.... Холамни бу иши бироз кўнглимга ёритгандай бўлди, аммо холамсиз уй ҳувиллаб қолгандек эди..... (давоми бор) #Крикдуши //Шухрат Сертолово. 05.08..2022