Մուկն ու ձուկը
Մի մուկ ծովի ափ հասավ,
Ավազի պես փոշի դարձավ,
Այնքան խաղաց ու թպրտաց,
Որ գիշերն էլ տուն չգնաց։
Առավոտյան , երբ արթնացավ,
Մի մեծ ձկնիկ կողքին տեսավ,
Շատ վախեցավ,փորձեց փախչել,
Բայց ձկնիկը պոչն էր բռնել։
-Է՜հ ,իմ վերջն էլ այստեղ եկավ,-
Ասաց մկնիկն ու լաց եղավ,
-Հիմա մայրս ինձ կփնտրի,
ՈՒ այլևս ինձ չի գտնի։
-Դե՜ ինձ լսի՛ր հիմա՛ր մկնիկ,
Հենց հիմա ինձ ջուրը նետի՛ր,
Չե՞ս տեսնում, որ չորանում եմ,
Շունչ էլ չունեմ, քարանում եմ,
Իսկ դու նստած նվնվում ե՛ս,
Ավանակի պես զռռում ե՛ս,
Գոնե տանես ջուրը գցես,
Որ ինձ նորից կյանք պարգևես։
Մուկը բռնեց ձկան պոչից,
Տարավ նետեց նրան ափից,
Հետո նայեց ձկան խաղին,
Ու միացավ նրա պարին։
Հանկարծ զգաց , որ խեղդվում է,
Շունչը արդեն կտրվում է,
Բայց ձկնիկը բռնեց պոչից,
ՈՒ քնքշորեն հանեց ջրից։
Այդ օրվանից ընկերացան,
Ձուկն էլ, մուկն էլ բարի դարձան։
Արմինե Դավթյան 2015
#մանկական


Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы подписаться на группу и комментировать публикации.
Нет комментариев