Բաժանման ու սպասումի

արահետում,
Մի խենթ կարոտ`
անգույն բոցով,
Շորորում է երակներիս`
նեղ երկայնքով,
Ու սրտիս հետ `
Լուռ հարմարված,
Ինձ << Սիրտ>> տալիս:
Արմինե Դավթյան