Երբ հիվանդ է իմ շնիկը,

Ես եմ դառնում նրա բժիշկը,
Հագցնում եմ իմ շորիկը,
Որ չցավի նրա փորիկը։
Հետո թեյ եմ պատրաստում,
Տաքուկ- տաքուկ խմեցնում,
Իսկ երբ շատ է դողացնում,
Նրան ես տուն եմ տանում։
Խելացի է իմ շնիկը,
Տարբերում է լավն ու վատը,
Երբ որ բարի մարդ է տեսնում
Խաղացնում է իր պոչիկը։
03․05․2016 Արմինե Դավթյան