MENGA JONING KERAK!

MISTIK VOQEA ...(Бир қизнинг мактуби асосида)
“Бу менинг ҳаётимдаги
энгдахшатли кун эди. Менинг
туғишганакам ўз жонига қасд
қилиб вафотэтганди. Акам
аллақачон алоҳидачиқиб
кетиб яшар,
олийгоҳётоқхонасида яшар
ота онам уч йил аввал
автохалокатдан вафот
этганиучун мен кўп қаватли
уйларнинг 2қаватида 2 хонали
хонадонда ёлғизбувим билан
яшардим. Шу сабабакамни
ўлигини олиб кетинглар
дебмилиция ходимлари уйга
келганда мен нима сабабдан
акам ўз жонигақасд этганини
билмадим. Қаерданхам билай?
Ахир акам билан анаўша
автохалокатдан сўнг уч
йилданбери гаплашганим йўқ.
У сирлиодамови ва жуда
ғамгин йигит эди. Ёши 25 да
эди. Афсус сирли ажалуни эрта
олиб кетди. Мен акамдан учёш
кичкина эдим.
Олийгоҳгаўқишга
киролмаганим сабаббоғчада
ишлардим. Ҳаёт жудаоддий ва
махзун кечар маъракалар ўтиб
акамни қабрга қўйгач
эртасикуни эди.. бу мен
сизларга айтиббермоқчи
бўлмаган “қора кун” эди..Мен
одатларга амал қилиб
уйдаазадорлик русумларини
қилибўтиргандим. Бувим узоқ
бир қариндошларимизнинг
қистовибилан бир икки кунга
кетганди.Уйда бир ўзим. Шу
пайт эшик секинтақилади.
Қоронғу аллақачонтушганлиги
сабаб бемаврид келганқайси
мехмон экан деб секин эшикка
яқинлашдим. Қоида
бўйича“Ким?” деб сўрадим.
Эшик ортиданжуда бўғиқ аммо
аниқ аёлкишининг ёки қиз
боланинг овозикелди”-Оч! Бу
мен! Жуда қизиқ ким у
сенсираб буйруқ бераётган
дедимва эшикни очмоқчи
бўлдим аммоқалтираётган
бармоқларим негадирэшик
зулфига бора олмас гўё
жуданоҳуш бир кўргулик
яқинлашибкелаётганини
сезардим. -Очақол! Нега
очмаябсан!- дебхўриллаган
овозда жуда
ёқимсизпишилади ғалати
овозЎтакам ёрилгудек бўлиб
эшикниолдидан узоқлашиб
бувимнингхонасига
югурдим.ортимдан эшик
орқасидаги ҳалиги
“мехмон”тинмай дўқ пўписа
қилиб эшикниура кетди.
Милиция чақириш керакдеб
ўйладим аммо телефон
жинургур сира ишламасди.
Сотовойтелефонимни кечаги
тала тўпда қаерга қўйганимни
эслолмасдим.Шу пайт
акамнинг буюмларинибугун
тонгда келтириб
беришганкаробка ичида ўз
ўзидан телефонжиринглади!
Чўчиб тушдим сабаби эшик
ортидаги халиги “нусха”
ортиқтўполон қилмай
қўйганди. Каробкаичидан
акамнинг эски аммо халихам
ахволи анча яхши
сақланганНокиа телефони
тинмай жиринглар,экранда
яширин рақамдан қўнғироқ
эди. Балким акамнинг
эскидўстлари ёки
танишлариданбиридир деб
таҳмин қилдим вагўшакни
кўтарганимни
биламанГўшакдан ҳалиги
вахималиқизнинг товуши
эшитилди -Эшигингни оч! …
дахшатдан қичқириб
телефонниполга отиб
юбордим. Аммо телефонасло
ўчмасди. Тинмай
қўнғироққилар негадир
телефон қилаётганқиз бу
тирик оламнинг одами эмасдек
туюларди. Қанақадирмавхум
ва дахшатли нарса
эди.Телефонни ваннага
итқитдим ваётоғимга кириб
эшикни зичлабберкитдим ва
ухлашга уриндим.“Қани энди
уйқу ўлгур келса?” Дахшатли
туш кўрибман .қоқ яримкеча.
Совуқдан чўчиб
уйғонсамполда ётибман.
Тепамда озғинхамма жойлари
шилинган тилингантишлаб
ташланган
кийимлариувадалашиб кетган
бир қиз турарди. Қизнинг
мурдадек совуқўлик
кўзларини