Ասում են սերը 3 տարի է ապրում։ Հետո մնում է կապվածությունն եւ հարգանքը ՝ սովորում ես տվյալ մարդուն, դառնում է առօրյաի մի հատված,բայց զգացողությունը այլ է։ Նրան տեսնելի առաջվա պես սիրտդ չի տեղից փախչում, շունչդ չի կտրվում..
Ասում են սովորում ես մարդուն ու մոռանում երբեմնի սեր ասվածը առօրյա հոգսերում խեղդվում։ Սովորում ես ասենք ինչպես արթնանաս, սենյակի դասավորությանը, մեկ է ինքը կա , գալու է տուն աշխատանքից հետո, էլ ո՞ւր պիտի գնա որ։ Ու այս ամենի անունը դնում կապվածություն ու հարգանք։ բայց առօրյա տաղտուկի մեջ կորցնում հասարակ մի զգացմունք, հետո մտնում սոցկայքերը ու փիլիսոփայում սիրո մասին ։ իսկ միգուցե անգամ երբեք էլ սերը չենք իմացել ի՞նչ է, փնտրտուքների մեջ մոլորվել սիրահարվածության, կապվածո