İnsanın öz dəyərini bilməsi qədər vacib heçnə yoxdur. Çox şey bilə bilərsən, savadlı ola bilərsən, amma öz dəyərini bilmirsənsə bildiklərin boş şeydir..
Bir müddət sonra hiss etməməyə başlayırsan,
məsələn. Nə olursa olsun yıxılmayacağını, kim
olursa olsun səni yıxa bilməyəcəyini
anlayırsan. Dözə bilmərəm, bacarmaram
dediyin şeylərə dözürsən. İnsanları və
söylədiklərini o qədər vecinə almırsan ki, bir
müddət sonra artıq reaksiya belə verə
bilmirsən. Kimsəyə bel bağlamamağı
öyrənirsən. Biriləri ölsə belə bir şey hiss
etməyəcəyini düşünürsən. O çox sevdiyin, çox
bağlandığın insana biriləri sahib çıxsa da
ağlamırsan. Getsə də ağlamırsan... Dəyər
verdiyin şeyləri itirincə içindən heç bir şey
qopmur məsələn... Ən pisi də, bir şeylərə,
birilərinə nifrət belə edə bilmirsən. Boş
gözlərlə olan-bitəni izləyib, arxaya dönüb
getməyi öyrənirsən... Qəribəd