Մոնթեի զինվորներից մեկը գալիս , ասում է.
-Հրամանատա՛ր, մարտի դաշտում թշնամու տանկ կա, ի՞նչ անենք, շարքից հանե՞նք։
Մոնթեն պատասխանում է.
-Ո՛չ, գնացեք, գրավե՛ք տանկը։
Իսկ զինվորները գնում տանկը շարքից հանում են։ Մոնթեն ջղայնացած գալով՝ ասում է.
-Դուն էշ եք, ձեզ ո՞վ իրավունք տվեց կրակեք: (Իր ամենակեղտոտ բառը «Էշուն մեկն» էր)։ Դու՛րս եկեք տանկից:
Երբ զինվորները տանկից դուրս են գալիս, Մոնթեն հարցնում է, թե ովքեր են։
-Դուն ո՞վ ես։
-Ես հրամանատարն եմ։
-Դուն հրամանատար չես, դուն էշ ես։
-Դու՞ն ով ես։
-Ես հրաձիգն եմ։
-Դուն հրաձիգ չես, դուն ալ էշ ես։
-Դու՞ն ով ես:
Երրորդ զինվորը, որ տանկի մեխանիկ-վարորդն էր, ասում է.
-Մոնթե ջան, ես էլ եմ էշ։
-Ո՛չ, դուն էշ չես, դուն էշերուն ման տվողն ես։
Երանի չմեռնեիր