Предыдущая публикация
Ուզում էր գտնել երկյուղած լույսին
Ճղճիմ խավարը պատել էր միտքը
Չէր թողնում վազել, լսել իր սրտին,
Վախեցած, ուժեղ հեռվում էր նայում
Հեռվից իր սիրուն, ետ էր շշնջում
Ողբում էր, ճիչը անտառն էր կապել
Բայց անգութ մութը, վրա էր տվել,
Երկյուղների մեջ չէր կողմնորոշվում
Ու չէր հասկանում ինչ է նա ուզում,
Անսեր ապրել դատարկ ու անտեր
Թե սեր ունենալ, սիրող նրա հուշեր։
Տղան ետպես էլ չկողմնորոշվեց
Չհասկացավ ինչը, նրան փշրեց,
Կոտրված սրտից հոգին դուրս եկավ
Մտքի կսկիծից, մարմինը սառավ
Չհասկացավ այն անգութ սերը
Թե ոնց տղային տարավ կործանման,
Կոտրեց, ու անդարձ կորցրեց սիրելը
Գնաց անհատակ, անթափանց անկման
Համահեղինակային...
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Комментарии 8