Երջանկություն է,
Նստել քո կողքին, վայելել գինին,
Կում-կում հագեցնել ծարավը սիրո, հովացնել սրտին,
Եվ ծխախոտի կապույտ ծխի մեջ
Ներշնչանք գտնել կրքոտ համբույրի
Ու թունավորվել կուլ տալով ծուխը
Պարուրված բույրով օծանելիքի...
Երջանկություն է,
Նստել կողք կողքի,
Վայելել սուրճը առանց շաքարի,
Ընդմիջումներով, դանդա՜ղ, հաճելի
Ու նաև սառը, հանուն վայելքի...
Երջանկություն է,
Ներկայով ապրել ու պահը գրկած իրարով տարվել,
Պահին տրվելով լռությամբ խորհել, խոսել ու լռել,
Եվ լռությունն այդ ուսերիդ փարված` լու՜ռ-լու՜ռ վայելել...
Երջանկություն է,
Ափերով զգալ ափերիդ խորքը,
Մատներով գրկել խոսուն մատներդ
Ու բթամատի նուրբ շոյանքներով,
Զգալ ու հաշվել սրտիդ զարկերը...
Երջանկություն է,
Գիշերը գրկել ու լռության մեջ
Արևի
Արի մի պահ մոռանանք,
Իրար գրկի մեջ իրար ուրանանք,
Իրարով այսօր լիանանք,
Մինչև լուսաբաց արթուն մնանք:
Արի մեր սերը այսօր ապրենք,
Մեր սրտերին թևեր պարգևենք,
Մի փոքր գինի մեր սիրուն խառնենք,
Բանտարկված լեզվի կապերը վանենք:
Սիրո լեզվով այսօր խոսենք,
Սիրո շուրթերով իրար սեր պատմենք,
Սիրո ձեռքերով ամուր գրկենք,
Սիրուն կարոտած, այսօր սեր ապրենք:
Երկու հոգով մեկ հոգի դառնանաք,
Երկու մարմնից մեկը ստանանք,
Սիրո բույրից արբենք խենթանանք,
Իրար ունենալուց չհագենանք:
Արի մոռանանք, մի պահ ուրանանք,
Կարոտի սրտով, իրար մոտենանք,
Թեկուզ մեկ գիշեր շղթայված մնանք,
Բայց մեկ առավոտ սիրով արթնանանք:
Ա.Ասպար
Ես համբուրում եմ ա´յն հայի ձեռքը,
Որ սուրբ է պահել լեզուն ու միտքը,
Տանիքից առաջ վանք է կառուցել,
Աղոթքը սրտում` կուշտ հոգով քնել։
Ես համբուրում եմ ա´յն հոր ձեռքերը,
Ով քրտինքով է կառուցել տունը,
Խոսք ու խրատով որդի մեծացրել,
Եվ որ ապտակը շատ չի ուշացրել։
Ես համբուրում եմ ա´յն մոր ձեռքերը,
Որ արցունքով է շաղել խմորը
Հացի մեջ խիղճ ու հոգի է դրել
Եվ այդ հացով է որդիքին սնել։
Ես համբուրում եմ ա´յն եղբոր ձեռքը,
Որ կրծքին սեղմած աղոթքն ու զենքը,
Հոգում լռեցրած սերն ու կարոտը`
Խաղաղ է պահել հայոց աշխարհը։
Ես համբուրում եմ ա´յն քրոջ ձեռքը,
Ում չի գրավել ճոխ հարսի քողը,
Ով չի մոլորվել օտար ճամփեքին,
Մաքուր է պահել անունն ու հոգին։
Վերջին համբույրս էլ՝ իմ ա´յն զավակին,
Ով չի ուրանա իր սուրբ մայր
Ով ցանկություն ունի ջերմացնելու իրեն ոչինչ չի խանգարի:
Եթե սեր չլինես, սեր չես էլ կարող վերցնել:
Դրսի ցուրտը կարևոր չէ, երբ ներսումդ արև ունես:
Ներսիդ լույսի դիմաց, ցանկացած խավար կարող է խոնարհվել:
Ա.Ասպար
Հավատում եմ դեռ հրաշքների,
Սիրտս անվերջ կերազի,
Լինել հրաշագործ հոգիների:
Ուզում եմ մարդկանց թախիծը վերցնել,
Նրանց դեմքին ժպիտ նկարել,
Ուզում եմ հոգու ջերմություն լինել,
Մռայլ ամպերը ինձանով վանել:
Ուզում եմ հույսի ծիլեր աճեցնել,
Սեր ու հավատ միայն տարածել:
Ոնց եմ ուզում հրաշքներ գործել,
Հոգիներ բուժեր, սրտեր միացնել:
Երջանկության ռետինը վերցնել,
Դժբախտ օրերի հուշերը ջնջել,
Գույներով լեցուն մատիտներ վերցներ,
Գուններով լի կյանք նկարել փորձել:
Ախ ոնց եմ ուզում գողանալ, տանել,
Մարդկանց անցյալը ջնել ու վանել,
Նրանց արցունքը ժպիտով մաքրել,
Կյանքի գիշերը ցերեկ դարձնել:
Ախ ոնց եմ ուզում մի պահ վերցնել,
Այն, ինչը նրանց ցավ է պատճառել,
Սրտիս մեծ սիրով հոգիներ բուժել,
Բարի հրաշքներ գործել ու գործ