Yigitni ön yelkasida tobut közlarida yosh, Haqiqat oldida egilganda bosh, Tobutda yotardi gözal qora qosh, Yor yor aytib bordi mozorigacha.

Yotardi u jim közlari ochiq, Yotardi jilmayib kulgular sochib, Yigitni közidan yosh oqardi tinmayin achchiq, Yor yor aytib bordi mozorigacha. U kirmagan edi yigirmaga ham, Endi qöygan edi hayotga qadam, Yor yor aytib bordi mozorigacha. Ona voh dod deydi hushin yöqotib, Ota ne qilishin bilmaydi qotib, Qiz seplar yig'gan edi orzular qilib, Bezatib ham qöygan edi liboslar ilib, Onasi yig'laydi bag'rini tilib, Yor yor aytib bordi mozorigacha. Taqdirmi qarangga yosh ketti essiz, Mevasi qolmadi ötdiku izsiz, Oq libos kiyvolib yotardi hushsiz, Yor yor tugap qoldi mozorigacha..