ამ ბოლო დროს ცოტა თავის დაფასება ვისწავლე.

ცხოვრებაში იმ ეტაპს მივაღწიე,როცა აღარ მინნდა დრო ვკარგო იმაზე,რაც არ მომწონს და ტკივილს მაყენებს.ვეღარ ვუძლებ ცინიზმს,წრე გადასულ კრიტიკას და რაიმე სახის ძალდატანებას.არავითარი სურვილი აღარ მაქვს თავი მოვაწონო მათ ვისაც არ მოვწონვარ.მიყვარდეს ისინი ვისავ არ ვუყვარვარ და ვუღიმოდე მათ ვისაც ჩემთვის ღიმილი არ ემეტება.წუთიც აღარ მემეტება მათთვის,ვინც მატყუებს და ცდილობს ასეთნაირად მმართოს.გადავწყვიტე, ახლოს აღარ გავიკარო ყალბი ადამიანები,ფარისევლები,უსინდისოები და იაფ ფასიანი მლიქვნელები.ვერც სანახევრო ერუდიციას ვიტან და ვერც აკადემიურ კუდაბზიკობას.ჭორაობასაც ვეღარ ვეგუები მძულს კონფლიქტები და ურთიერთჯიბრი.მჯერა ,რომ ქვეყნად მართლა არსებობს პოლარული საწყისები სიკეთე და ბოროტება და ამიტომაც ვარიდებ თავს სასტიკ და უხეშ ადამიანებს.
მეგობრობაში ღალატსა და ორგულობას ვერ ვიტან,ვერ ვეწყობი მათ,ვისაც საქებარი სიტუვა არ ემეტება სხვისთვის და ვინც არასდროს გაგამხნევებს.გადაჭარბებული ყველაფერი მაღიზიანებს და არც მათთან შემიძლია ურთიერთობა,ვისც ცხოველევი არ უყვარს.მოკლედ არავითარი სურვილით,აღარ მაქვს ვუთმინო მათ,ვინც ჩემგან ამას არ იმსახურებენ.!!