Məni ən çox yandıran səhnə, qara dərili qulamın səhnəsi oldu. Adı Con idi.
Kərbəlada İmam Hüseyn Conu çağırıb, belə dedi. sən artıq azadsan və gedə bilərsən. Con isə İmama , məndə sizinlə qalıb döyüşmək istəyirəm dedi.
İmam təkrarən Yox sən get qalan ömrüvü azad yaşa deyəndə, Con bir yola əl atdı . Axı tanıyırdı İmamın . Dedi: məni niyə göndərirsən ? Rəngim qaradı ona görə ? Bədənimdən pis qoxu gəlir ona görə ? Qulam olmuşam ona görə ?((( Tutdu sarı simi, Tutdu İmamın nəbzin. İmam narahat oldu bu sözlərə və Cona nəvaziş elədi. Biz insanıq , rəngindən irqindən aslı olmayaraq hamımız qardaşığ . Con yenə danışdı . Onda icazə ver məndə döyüşüm , bu qara qanımı qatım sizin qanıvıza . İmam icazə