Саргайып тогулдум жалбырактай сени эстеп,
Сен болсо тандадын мени эмес аны деп.
Окунуч кыйнап жатат оксутуп журогумду,
Элесин эстен кетпей дагы деле сени энсеп.
Сагыныч кыйнап бутту, оорутуп журогумду,
Сарсана кылбачы сен калтырып конулумду.
Сабырым калбады, жол карап келеби деп,
Аргасыз олтурам, кеткен жолунду тиктеп.
Тушко да кирип болдун, туну-куну кыйнайсын,
Суротун карап алып сени ойлоп сыздаймын.
Суйуунун кемесинде, калгандаймын мен жалгыз,
Кол сунсам жете албадым, кала бердим айласыз.
Тушунгон бир жан барбы? Абалымды сураган,
Суйуунун гул багында дарак сымал куурагам.
Унутам болду эми, тушумо сен кирбечи,
Суйом деп келсен дагы