Բառերիս այս խառնաշփոթ լռության մեջ
Քո բաժինը անբառ զգալ... պարտավո'ր ես։
Պիտի զգաս,
Որ հիմա' էլ, առաջվա պես,
Չեմ դադարել հոգիդ զգալ.
Հպարտախեղդ տարիների լռության մեջ
Ամեն գիշեր ես քո սրտի ճի'չն եմ լսում ,
Որ տենդագին կանչում է ինձ ու մորմոքում։
Պիտի լսե'ս՝
Ուրիշներին իմիջիայլո՜ց, դատարկ ասած բառերիս մեջ՝
Քո բաժինն ու քե'զ չասվածը,
Պիտի լսե'ս ու խենթանա՜ս առաջվա պես։
Եթե կանչս կանչի'դ խառնել,
Ու հաշտության երանավետ խաչմերուկում
Մեր ճամփեքը առաջվա պես խաչե'լ գիտես,
Հանուն սիրո ու ապրածի,
Պիտի կանչե'ս, պիտի խաչե'ս,
Պիտի փրկե՜ս,
Ճիշտ է՝ լինե'ս, ոչ թե... հիշվես...
✍️ Լիլիթ Աղասյան ✍
Շնորհակալություն 🤍


Присоединяйтесь — мы покажем вам много интересного
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев