“Sen yaxshi do‘stsan”, deymiz-u, davomida “…lekin, men uchun bundan ortiq hech kim bo‘la olmaysan”, deyishni unutamiz…
“Uzr, band edim, qo‘ng‘irog‘ingga javob bera olmadim”, deymiz – qachonki, bizga qo‘ng‘iroq egasining ovozini eshitish ortiq yoqimli bo‘lmay qolganda…
Kimdirdan hech narsa talab qila olmaganimizda – “Endi, sendan menga hech narsa kerak emas”, deymiz…
“Yashashdan maqsadim qolmadi”, deymiz – chunki, kimdir bu fikrimiz xato ekanligini ta’kidlashini xohlaymiz…
Qachonki “Seni sevaman”, deya olmasak – “Borliging uchun raxmat”, deymiz…
Kimgadir kerak bo‘lishni xohlaymiz-u, lekin uddasidan chiqa olmay – “Men hech kimga kerak emasman”, deb noliymiz…
Yordam so‘
Yigiting baqirsa yerga qarab turasan, onang baqirsa tengma- teng urshasan, yigiting bilan urishsang dunyolarga sig'maysan, onang bilan urishsang parvoxam qilmaysan, shuni bilki ko'chada oshiqlaring mingta dunyoda onang bitta