Sönməz bir məşəlsən, Şərqə nur yayan,
“Qara qızıl”ındır damarda qanım,
Eşqinlə dolanır, Azərbaycanım!
Vurulur bir dəfə hüsnünə baxan,
Göy Göllə, Kəpəzlə bəzənib yaxan.
Füzuli şerini oxuyanda Xan,
Dünyaya yayılır sözüm, dastanım,
Sən də ucalırsan, Azərbaycanım!
AZAD RESPUBLİKA, ADIN MÜBARƏK
İki yaşlı körpə ikən
Sən boğuldun, can vermədin.
Qəddar, qansız nadanlara,
Şeytansifət insanlara
Könül, həyat, qan vermədin.
Sən yenidən cana gəldin
Yeni ölkə, diyar kimi-
Abadlaşdın, gözəlləşdin.
Açıb haqqa qollarını,
İşıqlatdın yollarını.
Gəzib yurdun sol-sağını,
O üçrəngli bayrağını
Qaldıraraq ucalara
Səs çatdırdın dosta, yara.
Zəhmətinə oldu əvəz-
Bu bayrağın bir də enməz!
Bu zamanın nidasıdır!
Məmməd
Ey Azerbaycanin genc ogullari gelin bir olaqin bu ermenilere alcaqlara gosdereyin kim olduqumuzu bezi gedeciklere aiddi ananizin bacinizin sayesine mawin alib qoyursuz altiniza sonrada ele hereketler edir siz ki ele bil Azerbaycanin en qehraman oglanlarisiz amma bidene muharibe olacaq ve yaxud oraniz catmir ki gedib cehbede xidmet edesiniz qacir siz yene bacinin ananin usdune yada olarin yobrularinin usdune qacir siz kiwi olun qeyretiniz olsun