იცი?ლოდინი რა ძნელია?როცა სიმარტოვეს
ებრძვი,ნახე რამდენი ვარსკვლავია მე კი
მენატრება ერთი.იცი?უშენობა რა ძნელია?
ამდროს ლექსის წერა მშველის, ირგვლივ
იმდენის თვალებია,მე კი მენატრება ერთის!
იცი?კარგად ყოფნა რა ძნელია?ალბათ უშენობა
შემშლის,ირგვლივ იმდენის ღიმილია მე კი
მენატრება შენი ••• მხოლოდ შენი ჩემო მირზააააა..
როცა მოვიწყენ და დარდი მომაწვება, ვეღარ გავუძლებ და თვალი აცრემლდება, ფიქრი გადამრევს და გული მეტკინება, ვინ გაიზიარებს ჩემს ტკივილს?დედა როცა გზა აბნეულს რჩევა დამჭირდება, და ჩემი ოცნება სადღაც გაფრინდება, ვეღარ ვუმკლავდები სიძნელეს ვხედავ, უცებ წამომცდება ვაიმე დედა. როცა სიცივეში სითბო მომინდება, გულში ჩამიკრავს და გული გამითბება, ვინ არის ჩემს ფიქრებს უცებ რომ ხვდება? ეს ხომ დედაა ძვირფასი დედა. ნატკენ ჭრილობაზე მალამოდ დნება, ძლიერი სიცხისას წვიმად გამოჩნდება, ქარი დაუბერავს ქარსაც აღუდგება, ახლოს არ მოუშვებს ნამდვილი დედა. მე ვის ვენატრები ყველაზე მეტად? ჩემი გულისთვის იქცევა ფერფლად, ყველა სიძნელეს რომ უდრეკად ხვდება, ესეც დედა არის,ძლიერი დედა. როცა რამე მიჭირს ვის არ ეძინება? ჩემსკე
წადი ჩემი ცხოვრებიდან,
ხედავ გიშვებ ნებას გაძლევ.
თუ კი ჩემთან არ იქნები,
სხვასთან იქნებ უფრო გაძლებ.
წადი ჩემი გონებიდან,
ფიქრებშიც კი აღარ დამრჩე.
აღარ მინდა ოცნებები,
სადაც მარტოობა თანმზდევს.
წადი ჩემი თვალებიდან,
დღე და ღამ რომ ლანდად დამდევ.
ეს ზამთარიც გადაივლის,
გაიყოლებს ტრფობის დარდებს.
მერე გაზაფხულიც მოვა,
გულში რომ არ გაავდარდეს.
მზე გაათბობს გაყინულ სულს,
იქნებ ისევ გრძნობა გაჩნდეს.
წადი ჩემი ცხოვრებიდან,
ხედავ გიშვებ ნებას გაძლევ,
თუ კი ჩემგან შორს იქნები,
იქნებ მიხვდე რომ დამკარგე.