У газеце "Вечерний Гродно" вяду рубрыку "Назад у мінулае". У ёй змяшчаюцца падзеі, пра якія пісалі гродзенскія газеты ў міжваенны час. 90 гадоў таму гэты дзень - 23 сакавіка - выдаўся вельмі "вясёлым" . Паліцыя выявіла перасоўны заводзік аднаго фабрыканта, які вандраваў па вёсках і на месцы гатаваў гарэлку для патрэбаў вяскоўцаў. А ў в. Шчэрбаўцы гульня ў снежкі скончылася тым, што адзін дзяцюк агрэў другога калом па галаве, ды так, што пацярпелага ледзь уратавалі.
Больш цікавостак у маім тэлеграмканале:
https://t.me/usimabusim
22 сакавіка… Трагічны дзень нашай гісторыі. У 1943 годзе ў гэты дзень фашысты спалілі вёску Хатынь разам з яе жыхарамі. Вораг разлічваў, што чым больш зруйнуе, знішчыць, пакарае, тым хутчэй зламае волю народа. Але ці можна цалкам запалохаць і падпарадкаваць цэлы народ?
Карнымі акцыямі, у якіх знішчылі тысячы вёсак, гарадоў і мястэчак, забілі і закатавалі мільёны, вораг толькі ўмацаваў імкненне да супраціву, далучыў да яго нават тых, хто раней спадзяваўся: вайна абыйдзе мяне бокам, не закране маёй хаты. Закранула. Вайна не пакінула абыякавых да гора бліжняга. І тады ахвярнасць, якая ёсць у крыві кожнага тутэйшага жыхара пераадолела страх, прывяла на барацьбу тысячы змагароў. Бо надыйшоў час,