ბავშვობაში ხშირად მიფიქრია, თუ როგორი იქნებოდა ჩემი ცხოვრება მომავალში და როგორი ვიქნებოდი მომავალში მე.
5 წლისას თოჯინების მაღაზიის მფლობელობა მინდოდა,
9 წლისას პომადების,
12 წლისაას მინდოდა მეხატა (არადა იატაკზე კატის ნაკვალევი უფროო გავდა ნახატს)
14 წლისამ უკვე მომღერლობა გადავწყვითე, (პულტით ხელში დავტანტალებდი და ვჭყიპინებდი)
16 წლისამ, რეალობას თვალებში ჩავხედე და მივხვდი. რომ, ცხოვრება იმაზე რთულია ვიდრე ეს ჩემს ძილის წინ ღიმილიან ოცნებებში იყო
მაგრამ იმდენად მეოცნებე სულის პატრონი ვარ რომ არც მერე შემიწყვეტია ოცნება
და აქედან ოცნებებში უკვე სიყვარულიც ჩაერთო
17 წლისა უკვე შებყრობილი ვიყავი სიყვარულით
18 წლისას გავთხოვდიდა უფალმა მარგუნა
ის რაზეც მე ო