Ուզում եմ, որ երջանիկ լինես.... Ես քեզ չեմ սիրում, հեռանում եմ քեզնից, ասաց տղան ու հեռացավ:
_ Գիտես?....
_ Ինչը???, _ շրջվելով ասաց տղան:
_ Մի օր դու կցանկանաս վերադարձնել ինձ և մեր անցյալը, բայց ես չեմ ցանկանա... այդ ժամանակ էլ դու կհասկանաս, թե ես հիմա ինչ վիճակում եմ քո բառերից:
_ Ես չեմ վերադառնա, _ ասաց տղան ու հեռացավ: Անցավ 7 տարի... տղան աղջկան չէր մոռացել... Տղան գալիս է ու թակում աղջկա տան դուռը...
_Ում եք ուզում, _ դուռը բացելով` ասում է մի փոքրիկ տղա:
_ Փոքրի'կ, Սոնան այստեղ է ապրում?_ հարցրեց տղան:
_ Մաաաաա'մ, քեզ մոտ են եկել, _ բացականչեց փոքրիկը:
_ Դուք ինչ-որ բան եք ցանկանում?, _ մոտենալով դռանը` ասաց աղջիկը:
_ Ո'չ, ես շփոթել էի բնակարանները, _ թեթև ժպտալով ասաց տղան ու շրջվ
Չգնահատված լինելը ցավ չէ, Երախտազրկված լինելն է ցավոտ… Երբ արածներդ չնչին են թվում, Իսկ չարածներդ- մեծ ու ահավոր. Երբ չարած մեղքդ, ծանր քարի պես, Իջնում է հոգուդ, ու քեզ չեն ներում, Երբ ամբողջ կյանքդ նվեր ես տալիս, Վերցնում են սիրով… ու քեզ չեն սիրում…
Հիասթափվել եմ, խաբվել եմ, հոգնել եմ, զզվել եմ: Հիասթափվել եմ մարդկանցից, նրանց կեղծ դիմակներից, նրանց ստերից: Հիասթափվել եմ ինքս ինձնից, որովհետև վստահել ու հավատացել եմ առանց ճանաչելու: Սիրել եմ նրանց, ովքեր արժանի էին միայն արհամարհանքի: Ատել եմ նրանց, ովքեր արժանի էին սիրո: Հիասթափությունս շատ մեծ է: Անհնար է բառերով լցնել այն դատարկությունը, որը պատել է հոգիս: Դատարկություն, որն ինձ անընդհատ իր մեջ է սուզում: Տպավորություն է, թե ընկնում եմ անդունդը, անհատակ անդունդը: Խաբվել եմ: Խաբել եք: Ձեր սուտ խոսքերով ինձ հիմարեցրել եք: Ինձ ջերմացրել եք, իսկ հետո, թողնելով կրակների մեջ, հեռացել եք: Լացել եմ, բայց իզուր: Դուք արժանի չեք եղել իմ ոչ մի կաթիլ արցունքին: Հոգնել եմ բոլորից ու ամեն ինչից հ