Эрмекова Замирага
Шайыр шаттуу Кетмен-Төбө нур кызы,
Шаршен акем ханышасы жылдызы, Туулган күнүң куттуу болсун асылым, Нүкөн акем кыздарынын тың кызы.
Айдай балдар асыл доорду сүрө кой, Айдан бакыт жаап турсун кемибей. Ар бир күнүң майрам болсун дениң сак,
Асыл күндөр көбүн берсин өзүңө.
Күндөй достор доорунда эсен бол, Күндөн ырыс кешик жаасын күнүгө, Катарыбыз кемибесин бир болуп, Күндөй ысык күндөр болсун өзүңдө.
Гүлмира Конушбаева
СҮЙҮНЧҮ, СҮЙҮНЧҮ, СҮЙҮНЧҮ!
Алгачкы китебим чыкты.
Бирөөлөр үчүн бир эле кагаз болушу мүмкүн, а мен үчүн чоң ийгилик. Италияга китебим келди.
Кудайга миң мертебе ыраазымын.
Редактору Бурулкан Карагулова эжеме, компьютерге салган
Мырзабек Кадыровго жана "Чеч-Төбө" басмаканасынын директоруна, кызматкерлерине алкыш айтам!
Жаратканым жалгасын!
Мекенибиз гүлдөсүн!
Это письмо 83-летняя женщина написала своей подруге.
Последняя строка – бесценно!
"Дорогая Берта!
Сегодня мне 83, и я хочу поделиться с тобой одной важной мыслью, которую узнала за жизнь.
Тебе сейчас 60, и я была бы счастлива, если бы кто-то отправил мне такое письмо 23 года назад…
Сейчас я все чаще читаю – и все реже вытираю пыль.
На даче я часами могу сидеть на крыльце и наслаждаться видом – мне теперь плевать, что на грядке сорняки.
Я все еще работаю, но никому не советую тратить на это слишком много времени- время с семьей намного важнее…
Жизнью надо наслаждаться, а не просто «терпеть» ее.
Удивительно, каким ясным стало мое мышление сейчас, когда уже ничего не исправить…
Я боль
Ажобуз желекти алмаштырат дегенди угуп секирип өлгүм келди.
Чынын айтсам, суицид жасап, коомду дүр дедирип силкиндирбесем да, бийликке таарынычымды, нааразычылыгымды билдиргим келди.
Бирок мен киммин? Мен оо дүйнөгө аттанганда, асман жарылып, күндүн нуру ордуна келип калабы?
Чоң көпүрөнүн үстүндө турам. Ойлонуп. Толгонуп. Секирсемби же секирбесемби?
Бир кезде көпүрөнүн тосмосуна аягымды асып, бутумду көтөрө бергенимде, жамбашым зыр дей түштү.
Бурулуп карасам, бир сулуу келинчек турган экен. Санымдан чымчып алыптыр.
— Кечиресиз, сигаретиңиз барбы? –деп сурады. Унчукпастан, чөнтөгүмдөн тамеки алып бердим да.
Жалындап жанган желекти эстеп, күн карама депутаттарды эстеп, алардын адилетсизд
Турбаган соң дап-даяр колдо баары,
Туура беш күн, беш түнүм жолдо калды.
Арып-азып шаарга да жеткен экем,
Андан дагы калганы эсте бекем.
Жуунуп шаардын аппак ваннасына,
Жуулуп балалыгым кеткен экен.
Ванна, унитаз, күзгү, мен карап ага.
Карап ага заматта таппай калдым,
Кайда калды баёо бир кара бала.
Балалыкты Ак Жарда баткак кеччү,
Баарын жууп салган го аппак тепши,
Атаңгөрүү, шаар дегениң шаар экен да,
Шаардын чоңу болбойт эй, тар экен да.
Түк бир-бирин тааныбас адамдарга,
Түртүшкүлө деп салган жай экен да.
Салам айтсаң улууга "ким элең?" дейт,
Сакалдуусу деле бир жан экен да.
Эки волга айдаган шаардыгыңдан,
Эшек минген айылдык бай экен да.
Шаар дегениң, оо көрсө шаар экен да,
Шаардык д