Предыдущая публикация
Կիսվում եմ լուռ,առանց խոսքերի,
Հոգիս լռում է,իսկ սիրտ՜ս,
Ականջ է դնում,հոգուս՝ լուռ խեսքերին;
ՈՒ կարծես մի պահ,կյանքը վերջանում,
Մենություն է քեզ ,այցի գալիս,
Հոգիդ ճչում է լռությունից,
Սիրտդ, բաբախում կարոտից;
ՈՒզում ես ճչալ,ու գոռալ, լռությունից,
Սակայն լռությունը,հաղթում է քեզ,
Հաղթում է ,հոգուդ՝ ու սրտիդ,
ՈՒ մտքերդ լուռ,թռչում են նորից;
Մանկության օրերն են, անցնում հեռանում,
Մի թախծոտ ժպիտ,քո սերն է հուշում,
Երկու կաթիլ արցունք,կարոտ են հուշում,
Լռություն՛ որքա՜ն խոսքեր ունես դու;
ԱՇՈՏ ՄԱՆՈՒԿՅԱՆ:
Присоединяйтесь к ОК, чтобы посмотреть больше фото, видео и найти новых друзей.
Нет комментариев