Предыдущая публикация
Я тут пра сям’ю вось гэту
Хачу сёння напісаць.
Як сваёй дабіцца мэты? –
З Казіміра прыклад браць!
Ён на прыгажуню Дашу
Даўно вока палажыў –
Як прыйшоў у школу нашу,
Тут настаўнікам ён быў.
Дык вось, сваю палавінку
Ён з дзяцінства гадаваў,
Не вагаўся ні хвілінкі,
Рукам волі не даваў.
Бо Даша была вучаніцай,
Але ён тады ўжо рашыў
Праз некалькі год ажаніцца,
У ЗАГСе план свой завяршыў.
І з тое парЫ разам крочаць,
У міры і згодзе жывуць,
Ад радасці свецяцца вочы,
Буслы хай ім шчасце нясуць.
Прыемна пісаць, відавочна,
Пра мілых і добрых людзей,
Бо ведаю іх не завочна
І зычу прыемных падзей.
Яшчэ, Казімір, заспяваем,
Ты ў гэтым вялікі мастак,
Здароўя, кахання жадаю,
Астатняе купім і так…
Следующая публикация
Нет комментариев