Предыдущая публикация
Соңгы кыңгырау.
Кичә генә кебек әле,
Күптән түгел шикелле.
Соңгы кыңгырау чыңлады,
Җилкендереп күңелне.
Шатлыклы һәм моңсу булган,
Йөрәккә сеңгән бу көн,
Олы тормышны башлаган,
Ашкынып көткән бу көн.
Гөл-чәчәккә тиңләшерлек,
Сокланып туймас кызлар.
Дәрт ташып торган егетләр,
Бердәм булып балкыйлар.
Олы җанлы мөгәллимнәр,
Соңгы киңәшне биреп.
Үз баласын озаткандай,
Талпына янып-көеп.
Көмеш кыңгырауның чыңы,
Тынмый чыңлый күңелдә.
Хәтирәләре саклана,
Йөрәкнең иң түрендә.
Д.Әхмәтҗанов.Чүпрәле.
Следующая публикация
Нет комментариев