Bəzən elə an gələrki , Sevərsən... Tuta bilməzsən özünü... Düşünə bilməzsən , Onsuzluğu... Bərk-bərk sarılmaq istəyərsən... Ama qorxarsan... "Ya buraxar , ya Sevməzsə Məni" deyə... "Səbr edim , Bəlkə sevər" deyə , zamanlar keçər həyatından... Ama zaman O`nu , Səndən ürəyini alar əlindən.... Və sonra.... Və sonra , Bir uçurumun kənarında yalnız taparsan özünü, halsız , taqətsiz vəziyyətdə... "Sevmək bu imiş" deyərsən , Və üsyan edərsən həyatına.... Həmin an tutan yoxsa əllərindən, bir pessimistlik yaşayar həyatına yalnızlıqla davam edərsən... Hər kəsdə O`nu axtararsan , Onun baxışı , Onun gülüşü , Onun sözlərini demədi deyə soyuyarsan , və daha sonra yenədə yalnız qalarsan... Sonra dostlarla