წერილი “ .mamas გამარჯობა მამა როგორ ხარ ? მე არამიშავს. დრო გადის ვიზრდებi 10წლის ვიყავი როცა შენზე თქვეს აღარააო მე კი არ ვიცოდი თუ ადამიანები ქრებოდნენ ილეოდნენ. ვიჯექი ხოლმე და ველოდებოდი ისევ როდის შემოაღებდა მამა კარებს ჩვეული სითბოთი დაღლილი დაჯდებოდა მაგიდასთან მიირთმევდა ვახშამს მერე კალთაში ჩამისვავდა მის დიდ ხელებს ჩემს პატარა ხელებს მოჰკიდებდა და თმას ამიჩეჩავდა. რამდენი დრო გავიდა რაც არ მსმენია შენი მძიმე ნაბიჯების ხმა გახსოვს რომ მაბრაზებდი და არ გელაპარაკებოდი ხოლმე? მერე მოვდიოდი ფეხზე ჩამოგეკიდებოდი და. ise vijeqit მამა უკვე 18 წლის ვარ. ძალიან გავიზარდე. ალბათ ზედმეტადაც. ყოველდღე სახლიდან რომ გავდივარ ხოლმე სახლში ისე მოვდვარ საათებს ვერ ვგრძნობ არც არაფერი ყრია ამ წყეულ