Eyni mehellede yaşayırdıq. Her gün bir qızla gelirdi eve. Adını heç kim bilmirdi. Hamı onun haqqında müxtelif şeyler danışardı, ancaq heç kim kim olduğunu bilmezdi.Yaşıl gözlü, esmer bir oğlandı. Mehellenin bütün qızları ona heyran idi. Men ise nifret edirdim ona... Çox ferqli bir insandi... Bütün gece otağının işıqları yanardı. Yatmaq yerine bütün gece onun evini seyr ederdim. Ondan xoşum gelmese de, artıq her şeyi ile maraqlanırdım. Bir gun başa düşdüm ki, indiye qeder özümü aldatmışam. Ona qarşı hiss etdiyim şey sevgi imiş. O günden sonra o eve gelmemiş yata bilmirdim. Yanında getirdiyi qızları qısqanırdım. Hamı onun pis insan olduğunu söylese de, men hemişe onu müdafie edirdim. Onunla qa